arabada sürekli birbirimize bakıyorduk,ve benim ne zaman aklıma gelse ağlıyordum.eren de bana bakıp gözünü kaçırıyordu .ne yapmaya çalıştığını anlayamadım doğrusu.eve geldiğimizde ki evi anlatmak gerekirse standartların biraz üstündeydi ama hani abartılacak kadar da değil.önemli değil .herkes salon a geçince ben de onları takip ettim. eren tam karşımdaydı ve gözlerimin içine bakıyordu ben ona bakınca gözlerini deviriyodu 0_0. ve BABAM sessizliği bozdu.bu arada bu annem babam laflarına alışmam gerçekten zor olacaktı :(
