An Affair to Remember

204 6 0
                                    


Chapter 45

"Uncle Karin! Uncle Karin!" parang hindi lang kagagaling sa twenty minutes na pag-iyak si Brandon nang makita niya ito. If there's comfort food, there's also comfort person. And that is Karin Kyojin for my son.

"Yo," Karin greeted Brandon then he carried him in his arms. "You're getting bigger everytime I see you."

Imbis na intindihin ang sinabi ni Uncle Karin niya, yumakap na lang ng mahigpit si Brandon dito. At times when he's fatherless before, he's the one who stood up for him as his dad.

"Mabuti't dumating ka na, kanina pa iyak ng iyak si Brandon dahil umalis si Brooklyn nang hindi nagpapaalam sa kanya." Well, technically 'nagpaalam' naman talaga si Brook sa anak niya, it's just that hindi niya sinabi dito na sa Thailand siya pupunta.

"That brute better get his shit fixed. I already talked to him and he won't even listen, akala ko makikinig 'yun sa'yo. That bastard." Umiling-iling si Karin tapos binaba si Brandon sa carpeted floor.

"Are you going to leave me as well, Uncle Karin?" he pouted his lips and sat on the couch beside him.

Karin just messed Brandon's hair and grinned. "No, not until your father comes home."

"Then how about your girl you left in Korea? Is she here with you?" Brandon casually asked him. Kumunot naman ang noo ko sa narinig. Girl she left in Korea? Huh?

Nagpalipat-lipat ang tingin ko sa kanilang dalawa na parang super casual lang ng pinag-uusapan nila at wala lang ako sa paligid. "Karin, anong sabi mo? Girl? Yun ba ang dahilan kung ba't mas napapadalas ka sa Korea?"

Karin gave me a smug look. "I'm married. Where else do you need me to go?"

Halos malaglag ang panga ko sa sinabi niya. What the hell? He's fcking married?! Paanong hindi ko alam 'yun? And look at my son, he knows everything! Natampal ko ang noo ko at umiling-iling. If this is one of his crazy schemes, ewan ko na lang.

"Yeah, Mama. Uncle Karin is married. It's hard to believe but it's the truth!" at talagang pinagmalaki pa ni Brandon ang nalalaman niya. Ang dami talagang bagay na nalalaman itong anak ko kesa sa akin e, manang-mana talaga sa tatay niyang chismoso!

"Why didn't you tell me so?" I challenged him.

"Why do I need to? Nanay ba kita?" tinignan niya ako mula ulo hanggang paa. This rude guy is really everything. Kung sino man ang asawa niya, well, hindi ko alam kung iko-congratulate ko ba siya or I would rather say condolences. I think kinda want to meet her.

I just rolled my eyes, "We're going to talk about that some other time. You better be ready." Kinuha ko ang maliit na bag at lunch box ni Brandon sa coffee table. Parating na kasi ang service niya na maghahatid sa kanya sa Nursery school.

"Mom, can I not go to school instead? Nandito kasi si Uncle Karin e, I missed him. I want to play with him all day! Can I do that Mama?" then his puppy eyes mode activated.

"Hindi pwede, Brandon Harries. Studies first, hindi naman aalis agad si Karin. You can still see him later." I fixed his hair na ginulo kanina ni Karin tapos ngitian ko siya.

"Alright," tumungo siya na parang na-disappoint.

Narinig naming bumusina na yung school service sa labas kaya inaya ko na siyang lumabas. Bago pa maglakad si Brandon, bumaling uli siya kay Karin tapos yumakap. "Don't leave right away like my Dad did, Uncle Karin, okay?"

Karin nodded at him. "Of course, I won't."

Hinatid ko si Brandon hanggang sa labas at pinasakay siya sa loob ng van. I gave him a quick hug and kiss. "Take care at school, okay?"

The Stranger I MarriedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon