🌹Lina'nın B612'eki Kitap Fabrikası Gururla Sunar!!🌹
~Blue Moon - 藍月亮~🌙
~Chan:"Sehun ondan daha fazla saklayamazsın."
~Sehun:"Biliyorum ama benden korkuyor Hyung."
~Se Na:"Senden değil kurt formundan korkuyor.Hem okul yakında bitecek ve gideceğiz...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~~Blue Moon- 藍月亮~~
⛅Bölüm:19
B:"Ben senin sırrını biliyorum Sehun......"
Sehun:"Huh?Sen neden bahse..."
B:"Ama bilmeni istiyorum seni canavar gibi görmüyorum.Sen bir...şeysin.Şey adamsın ama canavar değilsin.Aksine senin için üzülüyorum.Bir arkadaşın olarak belkide.Şimdi beni öldüreceksen lütfen çok canımı yakmadan yap.Eski günlerin hatırına en azından."
Yüzüne bakamıyordum çünkü korkardım ve konuşamazdım baksam.O yüzden çantamın sapını iyice sıkıp gözlerimi kapadım.Ölüm benim için bir kaçıştı bu hayatım da sanırım.Bu yüzden bu deli cesaretim.
Bedenimi saran sıcaklık ile şaşkınca gözlerini açtım.Tir tir titremem bir anda yok oldu ve kas katı kesildim.
Sehun::"Benden korkma......Sana asla zarar veremem."
B:"Öldür.....meyecek misin?"
Kıkır kıkır gülerken çalan telefonu ile ayrıldı.Ben de kocaman bir nefes alıp bir adım geriye attım.Yüzü gerilmişti ekrandaki yazıyı görünce.
Sehun:"Evet Hyung?.....Peki...Sabah orada olacağım.Görüşürüz."
Telefonu kapatıp elime uzandı ve sinirle yürümeye başladı.Yoldan bir taksi çevirdi bindik.Hiç konuşmadı.Ben de sormadım.Hala şokumu atlatmamıştım.Ona senin sırrını biliyorum dedim o ise bana sarılmıştı.Üstelik gitmemişti de ben git diyince.Ve evde babam bekliyordu beni.Kapıdan önce o girdi sonra ben yavaşça girdiğim de bir kadın ve kızın sesi geliyordu.Bir de genç bir çocuğun.Emin olamayarak salona yöneldiğim de gördüğüm kişiler gerçek olamazdı değil mi?
-"Geldin mi?"
B:"Baba bu kızın burada ne işi var?"
Suzy:"Gelmemeliydim Park amca."
-"Hayır kızım.Lina özür dile hemen ablandan."
B:"Ne abla?Yoksa.......Bunu nasıl yaparsın baba?Bu kız...."
-"Suzy özür diledi yaptıkları için.Çok pişman olduğunu samimi bir şekilde dile getirdi.Ayrıca senin gibi şımarık hiç değil.İnsanların mutluluğu için elinden geleni yapıyor ve yeri geldiğinde özrünü diliyor.Sen de olgunca davran ve büyüğüne karşı saygısızlığın için özür dile."
B:"Özür.......Peki.Sen iyi dinle sürtük!"
-"PARK LİNA!"
B:"Beni istismar ettiğin için kendimi öldürmeyi isteyecek kadar kötü hissettiğim için kendimden özür diliyorum.Oldu mu Bay Park?"
Sözlerimden sonra yediğim tokata karşı arsızca gülümsedim ve hiç bir şey olmamış gibi odaya çıktım.Ve fark ettim ki evdeki herkes o kızı ve kadını biliyormuş.Kapıyı kapatınca bir karara vardım.Bu ev eski anıları barındıran bir beton parçasıydı sadece.Gitmenin zamanı gelmişti ve o gece tüm hayatımı değiştiren planlar yapmıştım.
