🌹Lina'nın B612'eki Kitap Fabrikası Gururla Sunar!!🌹
~Blue Moon - 藍月亮~🌙
~Chan:"Sehun ondan daha fazla saklayamazsın."
~Sehun:"Biliyorum ama benden korkuyor Hyung."
~Se Na:"Senden değil kurt formundan korkuyor.Hem okul yakında bitecek ve gideceğiz...
Emy:"Ri Jin!Akşam kumsalda parti var sen de gelsene!"
B:"Bakarım."
Okulun çıkışına yönelip kulaklığımı taktım.Ve eve doğru yürümeye başladım.
İlk Japonya ya sonra ne olur ne olmaz diyerek sahte pasaport yaptırmıştım Bay Kang'a onunla dünya haritasının bilmem kaç yüzde bir büyültülmesi ile bulunabilecek Canada'nın bir kasabasına gittim.İlk önce tüm paramı güvenli bir yere saklamıştım.Onunla ev tutup kendimi zengin bir iş adamının kızı gibi okula yazdırdım.Tabiki de kendi asıl ismim ile yaptırmadığım için aileme göre tamamen Park Lina ortadan kalkmıştı.Küçük yaşta bu kadar karanlık biri olmak istemezdim ama ben Park Lina ismini taşıyamıyordum ağır geliyordu.Kim Ri Jin daha güvenli bir isimdi.
Yılın çoğunluğunda güneşli ve cıvıl cıvıl olan havası ile sokakta okul çıkışından sonra yürüyerek 3. ayın sonunda mahalledeki herkesin sevilen maskotu olmuştum.Burada kimse kimseyi yargılamıyor ve mutluluk dağıtıyorlardı bedavadan.Paramın suyunu çekmeye başlayınca bir kafede işe girmiştim.Kiramı ve giderlerimi rahatça karşılıyordum burada.En azından kimseye muhtaç değildim beni koruması için.Eylül de üniversiteye başvuracaktım.Yerel bir üniversiteye girecek puan almak kolaydı burada.Yani bana göre.
Günler günleri takip ederken doğum günümde küçük bir pasta almış ve masada dağılmış kitaplarımı biraz toplayıp onun üstüne koymuştum.Mumun yanışı ile çıkan koku etrafa yayılırken parmaklarımı birbirine dolayıp gözlerimi kapattım.Küçük evimde uzunca mutlu yaşamayı dilerken çalan kapı ile şaşırdım.Çünkü karşı komşum Poe hariç kimse çalmazdı kapımı o da geçen hafta ülkesine gitmişti.Biraz çekingen ve korkak bir şekilde kapıyı açtım.Dışarda kimse yoktu.Acaba mahallenin çocukları mı yaptı diyerek tekrardan kapattım kapıyı.Arkamı dönmem ile kalbime inmesi bir oldu.Adrenalin ve korkunun karışımı ile bayılmışım uyandığımda yatağımda güneş batmak üzere kızıl rengi ile odayı aydınlatıyordu.
B:"Ouwww başım.Ne biçim bir kabus...."
Yatağımın karşısındaki koltukta yatan kişi ile yine korkup gözlerimi ellerim ile kapadım sonra sakinleşip belki rüyadır dedim ovaladım ama hala orada yatıyordu.
