🌹Lina'nın B612'eki Kitap Fabrikası Gururla Sunar!!🌹
~Blue Moon - 藍月亮~🌙
~Chan:"Sehun ondan daha fazla saklayamazsın."
~Sehun:"Biliyorum ama benden korkuyor Hyung."
~Se Na:"Senden değil kurt formundan korkuyor.Hem okul yakında bitecek ve gideceğiz...
❄"Life shrinks or expands in proportion to one's courage. ~~Hayat birinin cesaretine orantılı olarak küçülür veya genişler."❄
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~~Blue Moon - 藍月亮~~
⛅Bölüm:7
Aynada baktığım yüzümü abimden saklamak için morluğu kapatıcı ile hafifçe belli olmayacak şekilde kapattım.Dudağımdaki patlaklara bir şey yapmadan maske işi halletti.Eşyalarımı alıp saat gece yarısına doğru gelirken salondan çıktım ve eve doğru yola çıktım.Eve doğru attığım adımlar geri geri gitmek istese de sonuçta odama girdiğimde özgür bir hayatım olacaktı.Kimin yine bana ne iftira attığı ya da bana ne kadar kızacağı umurumda mıydı?
B"Kime yalan söylüyorum ki?Babam beni evlatlıktan reddetmez değil mi?"
Işıkların açık olduğu eve Doğru yavaşça ve korkakça attığım adımları salona gelince durdurdum.Kimse ortalıkta yoktu ama diğer evin üst katından bağrışmalar geliyordu.Neden korkup kaçtığımı bilmesem de odama bir hışım ile girip kapıyı kilitledim.Babamgilin iş seyahatine çıkmış olması büyük bir tanrı vergisiydi.Ama çoktan haberi olmuştur benim bile haberimin olmadığı suçumdan.
Üstümdeki montu bile çıkarmadan çantaları yere atıp yatağın içine girdim.Ne zaman mutluyum desem hep bir hevesim yarım kalıyor şu boktan hayatımda.
Seveceğim ve sevilmeyi hak etmeyen kişileri iyi seçerim şu hayatımda.Oh Sehun seni nereye koyacağımı bulamıyorum bir türlü derken çok ta düşünmemeye karar verdim.Bizımla diyılsın tatlım!
Bir hafta içinde hiç kimse ile konuşmadan okul ve yarışma hazırlıklarını sürdürdüm.Ve çoğunlukla eve bile gitmedim salonda uyudum.Ve ne kadar çabalasam da önüme bir engel daha çıktı.
Chanyeol yanında bir kız mı demeliyim artık el ele yarışmacı sporcular için olan toplantıya geldiğinde şaşırmadım değil.Her zaman yanında bir sürtük vardır ama bu kadar yılışık olmazdı.Yani toplum içinde.
-"Herkes bir yere otursun.Chanyeol arkadaşın iki dakika dışarda bekleyebilir mi?"
-"DışarIdayım ben ponçiğim."
Chan:"Tamam aşkım."
Ponçiğim lafı benimdi yalnız ve...Chanyeol sen.....Aşkım mı dedi o?Ben mi yanlış duydum?Park Chanyeol sen benden habersiz manita mı yaptın?Bana söylememiş bile.İlişki bilmem neredeki aşamada ama bana söylememiş!Ve beni 1 haftadır görüşmüyoruz hiç aramamıştı da.Nu işte bir gariplik olduğu belliydi.Çıkar neyse bir zaman dedim.
-"Buraya neden topladığımı biliyor musunuz?Yarışma şartları değişti çocuklar ve içinizden biri bunu sağlamıyor."
Şuan aklım ve algım müdire hanımın söylediklerinden çok dışarıdaki kusura bakmayın ama ilk görüşte gözüm tutmadı bu yüzden sürtük diyeceğim ondaydı.Konuşmasının vıcıklığı bile ondan hoşlanmamama yetti.Chanyeol'e laik biri değildi.Yakılmıyorlardı da!Güzel hiç değildi kız bikerem!
