The Knockdown of EnzoKnol

Deel 1: Begin

De wekker gaat af. Enzo rekt zich kreunend uit en kijkt op zijn telefoon. 'Al negen uur?' roept hij geschokt, waarna hij snel het deken van zich afslaat. Hij had zijn telefoon ingesteld op acht uur, dacht hij. Snel haalt Enzo zijn Knolpower kleren uit de kast en trekt deze na een snelle douch aan. Normaal kijkt hij even in de spiegel, maar vandaag rent hij meteen door naar zijn camera en dan naar de keuken. 'Hallo dames en heren, leuk dat jullie weer kijken naar een nieuwe vlog! Mijn naam is Enzo Knol en ik ben per ongelijk veel te laat opgestaan' zegt Enzo lachend tegen zijn camera. 'Vandaag heb ik bezoek om half tien, namelijk; mijn moeder en één van haar vriendinnen komen. Ik heb er super veel zin in, heb jij er ook zin in doe dan alvast een blauw duimpje omhoog! Maar nu moet ik opschieten, want ze zijn hier binnen een kwartier'. Snel legt Enzo zijn camera neer en propt nog sneller een snelle Jelle in zijn mond. Hij veegt zijn mond af aan zijn hoodie en kijkt op zijn telefoon. Het is vijf voor half tien. 'Shit' scheldt Enzo snel, waarna hij even naar de wc gaat om te kakken.
Terwijl hij bezig is, gaat de bel. 'Ah nee hè' zeurt Enzo. 'Ik doe wel open' klinkt er door de gang. Enzo was vergeten dat Bas bij hem logeerde, zo erg was hij in de stress om die stomme wekker. Als Enzo klaar is trekt 'ie z'n broek omhoog en loopt naar de voordeur. Hij bedenkt zich en pakt nog snel zijn camera, waarna hij terug naar de deur gaat. Precies als hij hem opendoet, staan Enzo's moeder en haar vriendin voor de deur. Enzo is buiten adem van de stress en zijn moeder kijkt bezorgd. 'Gaat het?' vraagt Bas, die komt aanlopen. 'Ja, beetje druk' hijgt Enzo. Hij omhelst zijn moeder en geeft haar vriendin drie kussen. Dan lopen ze met z'n drieën naar de woonkamer en gaan op de bank zitten. 'Let wel op Sok, hè' zegt Enzo, vlak voor de vriendin van zijn moeder gaat zitten. 'Tuurlijk' zegt ze, waarna ze even achter zich kijkt en plaats neemt. 'Dus, wat is het plan?' vraagt Enzo. Zijn moeder grinnikt. 'Voor als je moeder het nog niet verteld had; ik ben Angeliek en ik kan je heel goed helpen met camera spullen, video ideeën en allemaal van dat soort dingen' verteld de vrouw met zwart krullig haar. 'Zozo, dat klinkt interessant' zegt Enzo terwijl hij, in plaats van naar Angeliek, naar de camera kijkt. 'Maar eh... Je moet wel even die camera weg doen' zegt Angeliek ongemakkelijk. 'Waarom, als ik dat vragen mag?' vraagt Enzo, even ongemakkelijk, waarbij hij zijn camera half laat zakken. 'Dit is niet bestemd voor je kijkers, Enzo' zegt Angeliek een beetje streng. Enzo voelt zich een beetje bedreigt en kijkt naar zijn moeder, die niks door heeft. 'Nou goed' mompeld Enzo, waarna hij zijn camera uit zet. 'Goed, de plannen...'

'Oké, ik zie je volgende week, Enzo' zegt Angeliek, waarna ze opstaat en Enzo de hand schud. 'Ja, heel erg bedankt en tot ziens' zegt Enzo met een neplach. De afgelopen anderhalf uur waren heel vreemd en apart. Die Angeliek bevalt Enzo niet, iets aan haar voelt niet heel erg lekker bij hem. Wanneer Angeliek het huis verlaat, blijft Enzo's moeder nog even zitten. 'Ma, hoe heb je Angeliek leren kennen? En hoe wist je dat ze me zo goed kon helpen?' vraagt Enzo, terwijl hij wat vers brood uit de vriezer haalt. 'Nouja, wat doet het ertoe' zegt Enzo's moeder ongemakkelijk. Enzo kijkt vragend vanuit de keuken naar zijn moeder. 'Ze is helemaal niet je vriendin of wel?' vraagt Enzo, terwijl hij met een arm op een aanrecht leunt. 'Uhh' Zijn moeder struggeld erg, gelukkig voor haar komt Bas net binnen. 'Ik heb hongeeeeeeer' brult hij. Bas kijkt heen en weer tussen Enzo en zijn moeder en vraagt: 'Is er iets?' Enzo kijkt naar zijn moeder, die smekend haar hoofd schud. 'Nee...' zucht Enzo, waarna hij de vleeswaren uit de koelkast haalt. 'Oké, 't zal wel' zegt Bas nog, waarna hij op de barkruk gaat zitten. Er is iets aan de hand met mijn moeder en die Angeliek, maar ze wilt het niet toegeven..., denkt Enzo in zichzelf. 'Wat is het dan?' mompelt hij.

Heeeeeey, dit was het eerste hoofdstuk, zoals jullie hebben gemerkt is het niet uit "first-person" geschreven, maar gewoon als een verhalenverteller-verhaal. Dit maakt sommige hoofdstukken veel makkelijker te schrijven, zoals deze. Nieuw hoofdstuk komt snel!