ႏွလံုးသား ​ေစရာ

အပိုင္​း (၆)

မ်က္​လံုးႏွစ္​လံုး ပြင္​့လာတဲ့အခ်ိန္​မွာဘဲ ကိုယ္​့မ်က္​ႏွာ​ေပၚမွာ ကိုယ္​့ကို ၾကည္​့​ေနတဲ့ လူတစ္​​ေယာက္​ကို ျမင္​လိုက္​ရတယ္​။

သူ႔ကို ျပဴးၿပီးၾကည္​့​​ေနမိတယ္​။ဘာလုပ္​​ေနတာလဲဆိုၿပီး

သူ႔ကလည္​း ကိုယ္​့ကို​ေၾကာင္​ၿပီး​ေတာ့ ၾကည္​့​ေနတယ္​။အင္​း ​ေျပာရမယ္​ဆို တစ္​မိနစ္​​ေလာက္​ၾကာတယ္​။အၾကည္​့ခ်င္​းဆံုး​ေနတာ ​ေနာက္​​ေတာ့ သူ႔က အ​ေနာက္​ကို ဆုတ္​သြားၿပီး ႐ွက္​ကိုး႐ွက္​ကန္​နဲ႔ စကားလွမ္​း​ေျပာတယ္​။

"အင္​း အာ ဟို လမ္​းမွာ ​ေမ့လဲ​ေနတာ​ေတြ႔တာနဲ႔ ​ေခၚခဲ့လိုက္​တာ ညီ ကိုယ္​့ကို​ေတာ့ မွတ္​မိပါတယ္​ေ​နာ္​"

"အင္​း မွတ္​မိပါတယ္​ အကို ဟိုတစ္​ခါ ​ေမ့လဲတုန္​းက ကြၽန္​​ေတာ္​ကို ​ေဆး႐ုံ​​ေခၚခဲ့​ေပးတာ အကို မဟုတ္​လား "

အာ ၀မ္​းသာလိုက္​တာ ညီက ကိုယ္​့ကို မွတ္​မိတယ္​တဲ့

"ညီ ခဏခဏ​ေဆး႐ုံ​ေရာက္​​ေနတယ္​​ေနာ္​ ဂ႐ုစိုက္​ပါအံုး ညီရယ္​ အခ်ိန္​မွန္​အိပ္​ အခ်ိန္​မွန္​စား "

ဘာလား ဒီဘဲႀကီး လူတိုင္​းကို အဲ့လို႔လိုက္​ၾကင္​နာ​ေနတာလား

သူ႔နဲ႔သိပ္​ၿပီး မသိတဲ့လူကို ဂ႐ုစိုက္​ရတာ သူ႔၀ါသနာလားမသိ

အာ အဲ့ဒါ ငါ့နဲ႔ ဘာဆိုင္​လို႔လဲ သူ႔ဟာသူ ဘယ္​သူ​ေတြကို ဘယ္​လိုဂ႐ုစိုက္​စိုက္​မစိုက္​စိုက္​ ငါ့နဲ႔ဘာမွကိုမဆိုင္​တာ

"အာ ညီ နား​ေထာင္​​ေနရဲ႕လား ကိုယ္​့​ေျပာတာ နားညီးလို႔လား ဟင္​ ညီ "

သူ​ေျပာတာ​ေတာင္​ ဘာမွန္​းမသိလိုက္​ဘူး
ကိုယ္​့ဘာကိုယ္​့ အ​ေတြး​ေတြနဲ႔႐ႈတ္​​ေနတာ

ဘာလို႔မွန္​းမသိ သူ အဲ့လို႔ ကိုယ္​့ကို စိုးရိမ္​း​ေနတာကို
စိတ္​ထဲမွာ ၀မ္​းသာ​ေနမိတယ္​။

သူ႔က ကိုယ္​့အ​ေမနဲ႔တူတယ္​။အ​ေမဆံုးၿပီးထဲက ကိုယ္​့ကို အဲ့လို႔ဂ႐ုစိုက္​​ေဖမ​ေပးမယ္​့သူမ႐ွိလို႔လားမသိ သူ႔အဲ့လို႔ ဂ႐ုစိုက္​​ေပးတာကို
ကိုယ္​့​ေပ်ာ္​​ေနတယ္​။