1

61 1 0
                                    

Νέο σχολείο νέα αρχή λένε, για να δούμε κατά πόσο ισχύει. Ο Αχιλλέας είπε ότι είναι καλό Λύκειο, ελπίζω να είχε δίκιο, γιατί το τελευταίο πράγμα που με νοιάζει είναι να έχω κι εδώ εχθρούς και προβλήματα.

Προσπαθώ να φαίνομαι όσο πιο φυσιολογικός και ήρεμος γίνεται γιατί δεν φτάνει το άγχος του νέου σχολείου, έχει αργήσει και ο κολλητός μου ο Αχιλλέας. Αποτέλεσμα αυτού είναι να κάθομαι μόνος χαμένος στις σκέψεις μου, σε μια γωνιά της σχολικής αυλής με τους queen να με συντροφεύουν μέσω των ακουστικών μου από το walkman και να ζωγραφίζω γκράφιτι, αυτή την φορά, στο τετράδιο μου. Οι περισσότεροι κάθονται με τις παρέες τους, μιλάνε για το καλοκαίρι και γελάνε με το τι έκαναν. Άλλοι πάλι μου ρίχνουν κλεφτές ματιές και άλλοι προφανώς με κοιτάζουν επίμονα κάνοντας με να νιώθω ακόμη πιο άβολα. Μην δίνεις σημασία και συνέχισε την ζωγραφική μέχρι να έρθει ο άλλος και να του τα ψάλλεις σκέφτηκα.

'Ολη αυτή την μουντίλα και την μοναξιά ήρθε να σπάσει με την παρουσία του ένα κορίτσι, από την απέναντι, από μένα, κοριτσοπαρέα που με κοίταζαν όλες τους επίμονα εκτός από εκείνη που μου έριξε μια ματιά και ένα υπέροχο χαμόγελο μόλις την κοίταξα κάνοντας τα μάγουλα της να κοκκινίσουν στο δευτερόλεπτο. Η ντροπή της, όμως, δεν την εμπόδισε από το να έρθει να με γνωρίσει. Είναι πανέμορφη σκέφτηκα, και αυτά τα δυο της μπλε μάτια με μαγνητίζουν μόλις με κοιτάζουν. Άραγε πόσο να είναι η κοπέλα αναρωτήθηκα. Δεν έμοιαζε να πηγαίνει στην Γ' Λυκείου του ΕΠΑ.Λ. Μικροέδειχνε οπότε δεν μπορούσα να μαντέψω την ηλικία της και είχε ένα πολύ ζεστό χαμόγελο το οποίο έκανε την πρώτη μέρα μου στο νέο σχολείο όλο και πιο ενδιαφέρουσα. Η φωνή της με επανέφερε από τις σκέψεις μου και προσπάθησα να μην προδωθώ πολύ και γίνω τελείως ρεζίλι.

- Γεια σου! Να καθίσω ή περιμένεις παρέα;

- Γεια! Ναι, παρακαλώ Καθισε. Έκανα ένα κλικ πιο πέρα για να καθίσει δίπλα μου κλείνοντας βιαστικά το τετράδιό μου. Προσπαθώ να το παίξω άνετος και κουλ αλλά το σώμα μου δεν θέλει να με υπακούσει, σε σημείο που το πόδι μου να τρέμει τόσο που θα ανοίξει τρύπα στο έδαφος από την ταραχή και τη νευρικότητα που μου προκαλεί αυτή η κοπέλα με την παρουσία της.

- Γιατί το κρύβεις βρε;

- Δεν είναι και τίποτα το σημαντικό έτσι κι αλλιώς και δεν το έχω τελειώσει οπότε μπορεί να περιμένει μέχρι να πάω στο σπίτι.

- Καλά όπως νομίζεις, αν και θα πρότεινα να βάλεις και λίγο χρωματάκι για να είναι ακόμη καλύτερο.

Κοίτα Μπροστά.Where stories live. Discover now