Almost Perfect

F O U R

Rusian

Natapos ang gabi ko ng hindi kinakausap si Gabriel, until now. I can't forget what happened last night. At hanggang ngayon dala ko ang init ng ulo ko.

Maaga akong pumasok para iwasan si Gabriel. It's already 6 in the morning at 8 pa ang first class.

Damn.

It's too early.

Nagsisisi na ako sa ginawa ko. Hayst.

Since wala akong magawa at ako palang ang tao sa classroom, I decided to play games to my phone with my earphones on.

Ilang minuto din akong naaliw sa kakalaro at hindi ko na namalayan ang pag dating ni Syriel.

When I look at him his sleeping but suddenly he just woke up and looking at me coldly.

Those cold eyes that make me think over and over again. Parang nasa madalim ako na lugar na may konting liwanag.

"Uhm... Sorry I forgot to remind you something" parang nag aalangan niyang sabi.

"What is it?" takang tanong ko.

"Please, bring the tupperware back. I still need it... " sabi niya sabay tingin sa ibang direksyon.

His blushing again!

I can't insist that his cute-

Ugh! Stop Rusian!

Mabilis ako napabilik sa ulirat at muling tumingin sa kanya na nakatingin na pala sa akin.

What should I say?

Aghhhh!

I already throw his Tupperware!

"Ahh-I'll bring it tomorrow" napakagat kong ng matapos ko yung sabihin.

"Thanks" a half smile form in his pink thin lips.

His really almost perfect...

Unlike me...

Phone ring

Nagulat ako sa biglaang pag tunog ng phone ko. Nakakagulat talaga kasi nakaearphones pa ako.

Err.

Calling...

Mad man

Agad kong sinagot ang tawag kahit galit ako at alam ko na ang kabayaran niya.

Buwahahahahaha!

Evil smirk.

Lumabas na ako ng room at dumiretso sa cr, bago tuluyang sumagot sa pinag sasabi ni Gabriel.

"Do you want me to forgive you?" a evil smirk form in my lips.

"Waaaaah! Please, young master. I'm sorry-"

"Don't act like you are a child!" inis na sabi ko at saka minasahe ang noo ko.

"I'm sorry! Gagawin ko ang lahat, please. " hahahaha! Kumagat ka.

"Really?" inosente kong sabi habang ngisingsing ako.

"Yes!" halata sa boses niya ang pag kagalak at lara bang excited pa siya.

Seriously?

"Okay. Remember the ice cream tupperware yesterday?" pagsisimula ko.

"Yeah?" nag aalangan niyang sagot.

"I need it tomorrow" saglit na tumahimik ang kabilang linya kaya patingin ako sa cellphone ko at inaakalakang na-end ang tawag.

"What the-"

"Do you any problem?" mabilis na sabu ko.

"Wala. Ito na nga aalis na. Sige po mauuna na po ako at may hahanapin pa po" pffft. Alam ko namang naiinis siya but his cute when his angry. I can imagine his face right now. Hahahaha

"Okay. Goodluck" natatawa kong sabi at saka i-end ang tawag.

Sigh.

Nag hugas muna ako ng kamay bago tuluyang lumabas at muling bumalik sa classroom. Pag balik 4ay halos kalahati na ng mga kaklase ko ang nandito.

Eh?

Where he is?

I look around and I didn't see him. Don't tell na balak niyang mag cutting class?

Tss

This is so unbelievable-

"Rusian!" mabilis akong napating sa class president namin na si Red. Tanging pag titig lang ang ginawa ko at hindi na sumagot.

"Kanina pa kita hinahanap. Pinapatawag ka ni Prof Stephen" Nang taas baba ang kilay ko dahil sa sinabi niya.

Sa pag kakaalam ko wala namang malapit na event- no music festival na next month.

Uhm...

Tumango ako bilang sagot at saka mabilis na nag tungo sa office niya.

Tatlong katok ang ginawa ko bago pumasok. Nakangiti akong pumasok at saka bumati.

"Hello, prof-" napahinto ako sa pag sasalita ng makita kong kampanteng naka upo siya sa sofa.

What the heck is happening here?

Why he's here... why...