Dostunu Unutma ( askıda)

resimler

Medyadaki deniz :)

bacağım iyice iyileşmeye başlamıştı. her geçen gün daha iyiydi benim için tabikide çok üzgündüm çünkü okullar açılmıştı ve arkadaşlarım gidecekti. neydi bu şimdi? buna adalet denemezdi. benden yazın çekildiğimiz fotoğrafları isteyeceklerdi. bunu biliyordum. sonra o fotoğraflara bakıp anılarımızı hatırlayacaklardı. bende onlardan önce davrandım. bendeki tüm fotoğrafları bir araya topladım. sonrada güzel bir müzik.

son dokunuşlar bitmek üzereydi. tüm resimleri bir araya getirdim ve...

onları yemeğe çağırdım. Arada bir gelen bir arkadaşımız daha vardı. Her ne kadarda fotoğraf çekinmeyi sevmesede birkaç fotoğrafta oda vardı. Adı Dize. Çok tatlı biri. Çok ince ve uzun bacakları var. Omuzlarının üstünde kahverengi saçlarını ve kahverengi gözlerini unutmamak lazım.

Hepsi geldi ve onları hemen yemek masasına oturttum. Çünkü hepsi çok aç olduğunu söylemişti. Yemekleri bitmek üzereydi. Işıkları kapattım. Buna şaşırmış olacaklardıki birden çatalını ya da kaşığını düşürenler olmuştu. Ama bu daha birşey değildi. Hazırladığım cd yi bilgisayara taktım. Bilgisayarıda televizyona bağladım.

Herkes ne olduğunu anlamadan boş ve meraklı gözlerle bana bakıyordu. Başlat tuşuna bastım. Ve işte o beklenen an...

Bir düşünün yaz boyunca yaşadığınız sevinçler,üzüntüler,maceralar ve birçok şey... Hepsi bir araya toplanmışlar. O büyük anılar nasılda olmuş o küçük daire ve ince nesneye toplanmış. Ne olacağı belli değil ama sen onları görünce duygulanmazmıydın?

Evet tamda tahmin ettiğim gibi hepsi çok beğendi. Oradaki bazı fotoğraflarda bir sürü şey var. Her karesinde. Her anında. Sadece düşünmek lazım. Belkide bakmak. Yada anlamak...