Sessiz Ol!

Fantastic *-*

Bölüm Müziği : Henry - Fantastic  (Çaktırmayın Henry'nin sesine aşığım eheheh ve bu arada SeoHan admin okul ve dershane nedeniyle hikayeyi yazamadığı için YeoSeo admin olarak ben devraldım hikayeyi ben yazacağım geçen bölümü de ben yazmıştım :3.. )

Olanları umursamamak elde değil. Bütün tanıdıkları toplamışlar sınıfıma ... Sanki koskaca okulda başka sınıf yok. La bari 1 tanesi hadi 2 tanesi geleydi dördü de mi gelir ya. Bende ki şansa yani..

En arkadaki sıramda oturuyordum yine. Kulaklığımı takıp başımı masaya koydum. EXO - Baby don't Cry dinliyorum ve nedenini bilmeyip ağlıyorum. Jung Kook.. Bu kadar kötü ve alçak olmasaydın keşke çok acımasızsın. Luhan neden bu kadar masum ve tatlısın ki.. Anlamıyorum cidden ve bilmiyorum gerçekten bu girdaptan kurtulup kurtulamayacağım. Grubun ve bana şarkıda Bebeğim ağlama bu gece diyorsunuz ama gece değil ağlarım. Off  yine duygusallığımın içine ettim.

Zil sesini duyar duymaz yerimden kalkıp bayan danbiyi selamlaıp cool tipler gibi sınıftan çıkıp mekanım olan kütüphaneye gidiyorum. Kitaplara bakamaya başlıyorum. ''Romeo ve Juliet'' elimi kitaba uzatıyorum almak için anılar canlanıyor. Jung Kook bu kitaba dokunduğumda gelip belime sarılıp ''Sen Juliet ben Romeo olacağız ama kitabın sonu değişecek bebeğim ikimiz kavuşacağız'' demişti. Lanet pislik bak kavuştuk. Elimi yine kitaba uzattım. Elimin üstüne değen el...

Soğuk ve esmer bir ten Luhan veya JungKook değil. Kafamı çevirip arkamı dönüyorum. Bu Kai'nin ta kendisi.

-O kitabı alabilir miyim?

(Kai cool bir tarzla)

-Hayır..

-Amaa...

-Ama ne?

-Benim bu kitapla anılarım var almam lazım..

-Ben okuduktan sonra alırsın güzelim.

-Ben kütüphane görevlisinden bunu kalıcı olarak almak için izin aldım verir misin?

Kitabı alıp kütüphanenin en boş köşesine geçtim. Koltuğa uzanıp gözlerimi kapadım.Birkaç saat sonra uyandım. Telefonumu saati bakmak için aramaya başladım. Ama bulamıyordum. Telefonum çalıyordu sesini duyabiliyordum. Telefonumun sesinin geldiği yöne doğru gittim. Burası eski kütüphane salonuydu ama çok güzel görünüyordu. Merdivenler inip salonun ortasında duran Luhan'ın yanına gittim.

-Burası ço..çok güzel olmuş.

Hayran hayran bakınmaya başladım. Herşey mükkemeldi. Lambalar, süsler, kitapların yerleşme tarzları merdivenin köşe taraflarında bulunan renkli yastıklar.. Mükkemeldi herşey. Luhan beni kucağına alıp 3. merdivene oturdu. Başımı omzuna koydum.

-Burası çok güzel olmuş Lulu...

-Biliyorum Senden birşey  isteyeceğim belki şimdi söylemezsem çok geç olacak belki bunu bir daha söyleme şansım olmayacak bilmiyorum ama Prensesim olur musun ?

Donakalmıştım. Kafamı kaldırıp Luhan'a batım şaşkın şaşkın. Bana biraz daha yaklaşıp dudaklarını dudaklarıma değdirdi. Olamaz merdivenlerin başındaki kişi ahh hayır hayır tanrım....