Don't Worry About Me, I'm Fine

Chapter 2

Chapter 2

Huminga ako ng malalim at nakaramdam ng kabagutan kaya lumabas na rin ako roon sa restaurant saka naglakad lakad para ubusin lang ang oras.

Mataas na ang araw, tirik na tirik at akala mo'y galit sa plastik para masunog na ito. May nakikita akong mga taong pumapasok sa isang mall, gusto ko rin sana kaya lang alam kong puro lakad lang ang gagawin ko roon. Nang makakita ako ng malaking puno na may bench sa gilid nito ay iyon ang pinagdiskitahan kong tambayan.

Hawak ko rin ang brochure na binigay ng hotel staff kanina nang magtanong ako sa kaniya. Marami raw ang pagkakaabalahan sa hotel na iyon. May fitness center, game room at swimming pool. Hmm.. Mukhang masarap magpalutang lutang sa tubig ngayon..

Tinanaw ko ang malawak na Nuvali lake. Maraming mga tao ang sumusubok ng activities doon kahit pa napaka init ng panahon. Masusunog ng sobra ang balat ko riyan kung sakali. Ilang oras pa ang ginugol ko sa pagkumbinsi sa sarili na magtampisaw sa swimming pool.

Even when I was walking for my hotel room, I hesitated to go for a swimming. Pero walang matibay na pinanghahawakan ang pag-aalinlangan ko dahil alam ko sa sarili kong kahit papaano'y maaaliw ako sa gagawing iyon.

I'm already wearing my white two piece and a white robe over it to cover my body while walking down for the swimming pool. I alarmed the staff about it and one accompanied me to discuss some instructions. I requested for an apple juice and some snacks so I'd have other distractions than over thinking and harming myself.

"Addition, ma'am?" He asked after he recited my orders. At first, I thought he said 'addiction'.

"I'll call for it." Tumango lang ako dahil nahihiyang ngumiti.

He excused himself and left me there, alone. Ang nababasa ko sa reviews tungkol sa swimming pool na ito, palagi raw marami ang tao at magulo. Ngayon, nasaan ang mga tao?

Naupo muna ako sa isang sun lounger, nahiga na ng tuluyan at siniguradong hindi basta basta matatanggal ang tali ng robang suot ng dahil kung sakali... What the hell. Kaya nga ako ng two piece para magpakita ng balat!

As soon as my orders arrived, I decided to swim. Nilibot ko pa ang tingin sa paligid para tignan kung may mga tao at dahil wala nga, hinubad ko na ang roba. It revealed my fair skin and curves at their right places. I am kind of proud of it but you know, there are many girls with their better body than mine. My insecurities.

Iniwan ko sa sun lounger ang puting roba saka lumusong sa tubig. Warm water soothed my muscles that I didn't know was tensed. It felt good and for some reason, I think I was alive. I dipped my whole body in the water slowly like it would forever be there.

"Ah." I groaned when I felt relaxed.

Pakiramdam ko rin ay napaka rami ng sama ng loob ang lumangoy sa tubig palayo sa akin. I enjoyed the water as much as I enjoyed the short-lived happiness it brings.

Tila isa akong ibong nakawala mula sa kulungang puno ng panghuhusga at kadiliman. If ever Calvin will see me today, he'd be happy to see I'm smiling. When was the last time I smiled like a little shit like this? I don't know, that felt like a century.

Habang unti-unting pumupusyaw ang matinding liwanag na dala ng araw, siya namang pagdating ng mga tao. Isang pamilya ang natanaw ko sa kiddie pool. Dalawang batang babae at lalaki na may nakapalibot na floater sa kanilang katawan. Ang dalawang magulang ay naupo sa gilid at tinatanglaw ang dalawang anak na magsaya sa tubigan.

That looked like a dream for me. The tallest dream, probably, that I have but unreachable. As I can remember, our family only had a vacation once. Iyon ay ang tenth birthday ni Viesca at kaming dalawa pa lang ang anak.