Girl in the Blue Moon

Chapter 6

"Jlou's POV"

Nakarating na kami sa bahay ng ilang minuto..galing sa mall..medyo na ignorante nga sya eh sa mga gusali na nakikita nya roon...

To be honest...I'm so happy to be with her ...hndi KO nga rin alam kung bakit naging abnormal ang tibok ng puso koh..gaya kanina.nung nakita KO siya sa hagdan pababa papuntanf mall at tsaka nung nakita KO siyang lumabad ng parlor..

Hayy nako..nababaliw na siguro akoh..parang ayaw na ata akong tigilan sa sobrang lakas ng tibok ng puso KO..parang masisira na ang rib cage KO nito...hahahaha grave talaga..para na akong sira nito...

"Alam mo jay..nais KO sanang malaman  mo and tunay na pagkatao KO.pero Sana ikaw lang and makaka alam nito maliban lang sa pamilya mo."  Bungad nito...

Actually nandito kami sa may damuhan sa likod nf bahay namin habang tinatanaw namin ang papalubog na araw..

"Sige lang..kwento mo lang.
Promise di KO ipagkakalat kahit kanino.."sabi KO sabay taas ng kanang kamay na parang nanunumpa ka sa isang isang bagay na dapat ipagkatiwala sayo..

"Sa totoo lang..Hindi kami kagaya mo.na normal..Hindi kami o ako na karaniwang tao lang..Namuhay lang ako na walang magulang dahil pinatay sila ng mga kagaya mo..pero ang di  namin  alam
Wala kaming isang balita man lang natanggap tungkol sa kanila.kaya nga na natatakot akon para sa misyon kong ito..pero wala akong magawa dahil utos ito ni bathala.."..panimula niya..

"Sa totoo lang nakahanda na ang ganitong pangyayari. At naka sentro ito ang misyon ko sa buhay. Matagal ka nilang sinubaybayan para sa akin.. Dahil wala pa akong alam, naging sunod-sunuran muna ako sa kanila. Pero alam KO na sa sarili KO na darating ang panahon sa pangyayaring ito. Diba humiling ka sa mga bituin na kulay asul ang liwanag ng buwan." Tumango ako sa tanong nya..habang tumitingin kami sa araw na papalubog na.."yun din ang araw ng kaarawan KO.at sa ganuong oras ay nakatuon din ang misyon KO..."

"Pero nandito kana..sa lugar namin..sa mundo ng mga tao."ako

" pero pina pa alala KO lang sayo..na sa tuwing akoy umiiyak at umuulan. Pag ako naman magalit kumulog at kumidlat..page akoy natumba na may halong takot ay lumilindol at kasama sa pag buhos ng malakas na ulan..page akoy masaya at lagi akong natutuwa..maganda ang araw ang panahon...sa madaling salita sa lahat ng mga sinasabi KO ay HAWAK KO ANG MUNDO"

Medyo natakot ako sa mga sinasabi niya..Hindi Sana ako maniwala kaso na alala KO nung pinagtawanan KO siya na nag si litawan ang mga gamit.koh..

"Pero pag nag alala ako sa isang tao..o medyo magaan ang nararamdaman KO sa isang tao..ay di yun mangyayari...mangyari lang yun kapag akoy nasaktan, natakot at magalit.."

Tumango nalang ako..at may naramdaman akong medyo mabigat sa may bandang kanang balikat KO...

At doon KO nang nalaman na natutulog na pala siya...

************************

To be continued.