Asena'dan devam
-Bebeğim açamadım üzgünüm.
-Taşınıyorum aptal. Ceza olarak bana yardıma gel o zaman. Evi sileceğiz.
-Konum at güzelim.
-Yavşama lan.
Telefonu kapattı. Ve kapatmakla mesaj sesi geldi. Üstümü giyinip jungmine mesaj çektim.
Jungmin beni konuma bırakınca telefonu elime alıp onu aradım.
-Alo? Kanka geldim kaçıncı kat.
-3. 6. Numara
-Tamam.
3.kata çıkıp 6.dairenin ziline bastım.
Pasaklı bir rose gördüm sırıtıp içeri girdim.
-Selam bebek nerden başlıyoruz?
-Camı silmeyle.
Yanağından makas alıp elime aldığım ev kıyafetlerini giydim.
Ve elime bez alıp silmeye başladım.
.......
-Teşekkürler Asena.
-Önemli değil kuşum.
Kapıyı açınca karşımda Minjiyi gördüm.
Ama o beni görmemişti.
Lanet olsun rose ile Minji komşu çıktı.
-Bir sorun mu var?
-Hayır bay bayy.
Deyip aşağı indim.
Bir süre sonra Jungmin geldi ve beni eve bıraktı.
Bir eksik buydu zaten.
....
Bugün pratik yoktu dinlenme günüydü yani.
O yüzden dışarı çıkıp vakit geçirecektim.
Han nehrine gidip bankta oturdum.
Ve şarkı söylemeye başladım.
Bir süre sonra yanımda haraketlilik hissettim.
Elinde gitarıyla birlikte dağınık saçlarıyla ve güzel yüzüyle bir erkek yanıma oturdu. Çok yakışıklıydı...
Gerçekten. Eğer onu unutmaya çalışmasaydım bu sözlerin hiçbiri aklımdan geçmiyecekti. Eminim.
-Selam sesin çok güzelmiş. Seninle birlikte düet yapabilir miyim?
-Tabi ki.
-Hangi şarkı olsun?
-Purpose
-Tamam.
Ve çalmaya başladı.
Şarkıya girdim. Bir süre sonra insan sesinin çoğalmasından dolayı gözümü açtım.
Bir sürü insan elinde telefonuyla video çekiyordu.
Şarkı bittikten sonra büyük bir alkış koptu.
Yanımdaki kişi elini uzattı.
-Jungsan ben
-Asena memnun oldum.
-Arkadaş olabilir miyiz?
-Neden olmasın.
Gülümsememiz sürerken ayağa kalktı.
-O zaman dondurma yiyerek gezelim ve birbirimize kendimizi tanıtlaım.
-Güzel fikir.
Yeşil çaylı dondurma kutusuna baktım.
Jungkookun en sevdiği dondurma yeşil çaylı dondurmadır.
Eğer alırsam bu hata olur.
Şu ana kadar yeşil çaylı dondurma yiyen ben bu gün kararımı değiştirdim.
-Kakaolu ve limonlu lütfen.
-Bana da vanilyalı ve çilekli.
Dondurmalarımızı alıp yürümeye çalıştık.
İlk o söze başladı.
