YABANCI KALPLER +18

YK 9. BÖLÜM

1 hafta sonra...

Üzerinden bir hafta geçmişti genç kız artık olanları unutmuş, kendine çeki düzen vermiş, hiç bir şey olmamış gibi yaşamaya devam ediyordı.
Gecenin ertesi sabahında bedeninde taşıdığı izler evdekilerin dikkatini çekmişti şişmiş kızarmış gözler bitkin yüz hatları ters giden bir şeylerin habercisiymiş gibi gün yüzündeydi telaşla yanına koşan annesi

"Zeynep, neyin var hasta mısın?"

Annesinin telaşlı halini gören Zeynep yaşadığı duygu karmaşasına yenilip kirpiklerinin ucunda duran yaşlarını akıttı.
Dayanamadı sarıldı aklından geçen tek şey 'ya size bir şey olursa'  düşüncelerinin arasında bir hıçkırık daha koptu dudaklarından babası abisi ablası gelmişti çoktan anne ve kızın o halini gören gözler açılmış şaşkın şaşkın baktılar Zeynep'in dudaklarından dökülen hıçkırıklar derin derin iç çekişlerinden ters giden bir şeylerin olduğunun farkına vardılar. Şakınlıkşarının yerini endişe alınca suskunluk bozuldu babasının sesini duyan Zeynep ince bir nefesle iç çekti annesinden ayrıldı.

"neler oluyor burada?" şaşkındı

"Zeynep bu halin ne?"korkmuştu.

"bir şey mi oldu.?"

"baba"

Oturduğu koltukta başını babasının göğsüne yasladı daha sakindi ama uydurması gereken bir yalan vardı.
Sevmiyordu ailesine yalan söylemeyi, arkalarından iş çevirmeyi, bir şeyler saklamayı onları kandırmayı sevmiyordu ama zorundaydı ilk defa olacak ve umarım son olur diye geçirdi içinden.
Üstelik polis olan abisi burdayken zor olacak ama iyi bir şeyler bulmak zorundaydı bulmalıydı.
Abisi kardeş olarak iyi tanıyordu zeynebi bir de meslek içgüdüsü onu zorlayacaktı derin bir nefes aldı.
'Selinle oturduğumuz kafeye saldırdılar' yalanını kafasında kurdu ama işte abisi onu daha inandırıcı olmaya itiyordu.

"dün selinle oturduğum kafede..." derin bir nefes daha aldı başında dört kişi ağzından çıkacak kelimelere bakıyordu
"biraz sahile gitmek istedim. Selin gelemeyeceğini söyleyince, ben tek de olsa gitmek istedim. Birlikte kalktık..."

"Zeynep sana bir şey mi yaptılar.?"

sözünü bölen annesinin korkulu çıkan sesine karşılık abisi Malik;

"anne sakin olur musun? İzin ver anlatsın."

başını annesinden Zeynep'e çevirip anlatmasın işaret eder gibi

"devam et Zeynep"

dedi Zeynep tekrar aldığı derin nefesle devam etti.

"selin durağa ben sahile yürüdüm deniz havası güzeldi biraz uzun kalmışım fark etmedim bile geri dönüş için kalktığım da karşımda bir adam gördüm yanında bir kadın vardı... Ben görmedim, kadına bir şey verdi, son.. Sonra kadına sal.. Saldırdı."
Söylediği yalanın farkındaydı ağlamaya başladı yaşadıkları ve ailesine söylediği yalana ağladı.

"şşşş bebeğim sakin ol, bak sen iyisin."
babasının göğsünde olan Zeynep'i gözyaşlarını sildi malik.

..... Zeynep ailesine söylediği, söylemek zorunda kaldığı yalanı tekrar anımsadı söylediği yalan karşılığında ailesi selinlerin yazlığa gitmesine izin vermişti.
Arka bahçede küçük havuzun önünde ayaklarını suya sokmuş öylece oturuyordu genç kız aynı yalanı seline söylediğinde sahile gitmediği için kendine çok kızmış arkadaşına çok üzülmüştü...  ama yapacak bir şey yok olan olmuştu ve Zeynep iyiydi iki arkadaş ailelerini ikna edip birlikte bu muhteşem yazlığa gelmişti.
Zeynep toparlanmış tatillerinden keyif almaya başlamıştır ailelerine söyledikleri gibi 1 haftalık bir tatil değildi ilk ders gününe kadar buradan ayrılmayacaklardı.
  "hadi artık yemek yapıp yiyelim"

diyen selinle ayaklandılar.
Her şey yolunda giderken ailesinde mutluydu küçük zeynepleri iyi olduğu için, aileleri iyi olduktan sonra onlar için hiç bir şeyin önemi yoktu, gözleri hiç bir şeyi görmedi öylemi malik bile fark etmedi günlerdir evlerini izleyen gözetleyen Talat'ı...

****
o akşamın sabahında gözlerini açtığında gördüğü rüyanın etkisinde kalmıştı. Biliyordu, genç kızı aklından atması unutmadı kolay olmayacaktı. Etkilemişti... Çok etkilemişti, uyandığı halde hala kalkamadığı yataktan doğruldu yatağın uç kısmında oturup kendi kendine mırıldandı

"bir şeyler yapmalıyım."

Sakallarını sıvazlayan elleri saçlarının arasından geçip ensesinde son buldu düşünme işini biraz erteleyip banyoya yöneldi soğuk suyun altına girdi aradan geçen yarım saatlik bir zamandan sonra banyoda rutin işlerini halledip kendine bir kupa kahve hazırladı kahvaltı yapmadan kahve içen birisi de değildi ama kafası bu kadar karışıkken bir şeyler yiyemedi kahve sadece düşünmesine yardımcı olacaktı.
Önce genç kız hakkında bilgi edinmeye karar verdi hakkında her şeyi bilmek istediğini fark etti bu konuda yardım edicek çok tanıdığı vardı ama onlardan yardım isteyemezdi Zeynep'i bilmemeliydiler düşüncesi bile kötü geldi elinde tuttuğu kupayı sıktığını fark ettiğinin de ellerini gevşetti.
önce hakkında her şey sonra karşısına nasıl çıkacağını düşünürüm diye geçirdi.
Heyecanla oturduğu koltuktan kalkıp telefonda bir kaç numara çevirip kulağına götürdü uzun uzun çalan telefondan ümidini kesmiş kapatacakken karşıdan gelen sesi işitti

"Talat"

"neden bu kadar geç açtın"

"duymadım"

Yanında değildi ama telefonun diğer ucundan kendince yaşça büyük bir adam olmasına rağmen çocuk gibi omuz silktiğini biliyordu.

"sana işim düştü"

Karşı da ki adam tane tane konuştu anlar gibi duyduğu sözler karşısında şaşkınlığını dile getırdi.

"senin, bana işin düştü.??"

"evet"

"Talat sorun ne?"

"her zaman ki yerde görüşelim, bir saate orada olurum."

"  bir saat çok erken henüz yeni uyandım sayıl..."

lafını bitirmesine izin vermeden...

"bir saat, bir saate orada ol."

"durum bu kadar vahim demek"

Meraklı çıkan sesinin üstüne ekledi

"çok merak ettim"

Bunun üzerine genç adam daha fazla vakit kaybetmemek için hızla kapattığı telefonu yatağın üzerine attı dolaptan çıkardığı haki tişörtle siyah kotu üzerine geçirdi.
Ellerini saçlarına daldırıp gelişi güzel düzeltti yatağın üzerine attığı telefonu arka cebine alıp evin kapısını kikitlediği gibi ikişerli üçerli indiği basamaklar da kısa sürede kendini sokağa atıp kapı önünde bekleyen arabasına yöneldi.
Çok lüks sayılmasada iyi bir arabaya sahipti 'artean' kendi parasıyla aldığı için bu araba onun için oldukça kıymetliydi yüklendiği gazla gideceği yola odaklandı.

Kısa bir bölüm oldu, ama yeni iş sınavlar falan bu aralar kendimi veremiyorum üstelik çalışmaya başladığım iş yerinde şebeke sorunu oluyor zaman zaman tabi buda beni kötü etkiliyor elimden geleni yapmaya çalışıyorum.

İyi okumalar...

Fikirlerinizi merak ediyorum aralara yorum olarak bıraka bilirsiniz.
Umutluyum her şey çok güzel gidiyor....
Görüşmek üzere....
Kendinize iyi bakın... 💕