Fırından aldığı ekmeği titreyen eliyle göğsünü bastırdı.Atkısını ağzına doğru çekti.Akşam ayazı engel tanımıyor,kapı altlarından,pencere aralıklarından evlere süzülüyor,sokakta yürüyenlerin nefesini kesiyor,yün atkının deliklerinden içeri girip Eminenin yüzünü yakıyordu.Soğuk neydi ki? Eve girdikten birkaç dakika sonra duyumsamaz olurdun onu,unuturdun.Ama o korku yok muydu,o korku?Sogukla birleşince dişleri takırdatan, kasları zayıflatan,elindeki ekmegi tutmayı bile güçleştiren..."Çok geç kaldım."diye mırıldandı."ya babam şimdi uyandıysa!"saatine göz attı okula gitmediği için okuma yazması pek yoktu ama ablası sayesinde sayıları öğrenmişti. Saat dokuza geliyordu.Babası çoktan uyanmış dükkana gitmek icin hazîrlanıyordur.Aslında babası çok kötü biri deildi ki...kumar masasında evini kaybedene kadar.Elerinde sadece küçük bir bakkal dükkanları kalmıştı.Ama Emine her an bununda gideceğini düşünüyordu.Biraz hızlı adımlarla evin ahşap kapısının önünde irkilerek durdu.Kapıyı korkarak tıklattı.O ugursuz gecenin ardından babasından öyle korkuyordu ki.Sanki herhan onu ve kardeşlerini kapının önüne koyacakmıs gibi geliyordu.Kapı hışımla açıldı.Kudrete korkulu gözlerle bakıyordu."Nerde kaldın abla babam kıyameti kopardı sonra bi hışımla kapıyı çekip çıktı""Ne yapıyım kudret anca çıktı."Emine birden nasıl sefil bir hayat yaşadıklarını düşündü onun yaşındakiler okula gidip doyasıya dışarda gezerken o kardeşlerine bskmak sorundaydı.....
