Emine sözünü tutmuştu anasına söylememişti.1 hafta Rahimenin ve küçük Ayşenin yanında kaldıktan sonra evine döndü.Eniştesi ona çok iyi davranıyordu ama ablasına çok kötüydü.Ve bütün bunları bile bile Emine susmak zorundaydı.Eminenin Rahimelere gittigi günden bir sonraki gün Mustafa sınava girmişti.Onun kazanıp kazanamayacagı heyecanı bütün aileyi sarmıştı babaları haric tabiki de."Emine kızım ben bu gün Rahimeye ugrayayım dedim kîz 1haftadır dogdu daha yanına gitmedik." Eminenin başından aşagı sanki kaynar su dökülmüstu.Anası rahimeyi o evde o perişan halde görseydi bi daha toparlanamazdı.Eninde sonunda görecekti ama şimdi olmamalıydı."Anacım ben daha yeni geldim bi de sen gidip rahatsız etme ayıptır öyle zırt pırt""ne ayıbı kız kudretle gidip 1 saat oturup gelcem""anacım başka bi gün hep beraber gideriz"en azından Rahimenin yüzündeki morluklar geçene kadar.Anasını uzun ugraslar sonucunda ikna etmişti.Ama kadın kızın neden bu kadar gitmesini istmedigini anlayamamıştı.Ertesi gün mustafın bagrışmalarıyla uyandı ev halkı "ana Emine kazandım kazandımmm."Bunu söylerken bi yandan oynuyor bi yanda da elindeki zarfı açmaya çalışıyordu."Dur hele oglum neyi kazandın""Hakimligi anacım hakimligi."Mustafanın halayına anası,Emine,kudret ve Mehmete katılmıştı."Ans babam nerde ona da söyleyelim sevinsin.""Baban dükkana gitti ogl.."anası daha lafını bitirmeden Mustafa kapıdan çıkmıştî bile.Babasının işleri iyi gitmiyordu.Ama bütün bunlara ragmen mustafayı okutacak mıydı yoksa ........
