Sabah kalktım.
Ev boştu.
Iceride bi adam ve melis vardı.
Sanırım babamın mirası hakkında konuşmak için gelmişti.
"Merhaba burak bey başınızdan geçen kötü olaylar yüzünden gerçekten çok üzüldük ama bunlara alışmamız gerek"
Ne kadar gereksiz kelimeler varsa hepsini sıralamıştı resmen.
"Sağolun. Siz neden gelmiştiniz ?"
Biliyorum çok sert oldu ama şu anda bununla uğraşamam annem ve babamı kaybettim alttan alması gerekir.
"Sizide yoruyorum ama şu anda ailenizin üzreinden ve babanızın üzerinden çok fazla miktarda para çıktı ve bu parayı abinize vermemiz gerekiyor..."
Abime o tabiri kullanmdan önce susturmam lazım şu adamı.
"Paraları ben alacağım."
Adam şaşırdı ama bu durum böyle artık herşey farklı.
Herşey çok farklı.annem yok artık.babam yok. Benim bu sorumluluğu bu yaşımda almam çok ağır. Ama illa ki kolay yolları vardır.
"Para çok yüklü bi miktar isterseniz size çek olarak verebilirim."
Adamın söylediği mantıklıydı ama parayı almak için daha erken çevreyi bi kolacan etmem gerek şu andan itibaren attığım her adım benim aleyhime.
"Parayı ben bankadan alacağım."
En güvenli yolu buydu.
