-4-

1K 32 3
                                    

MULTIMEDIA: EGEMEN BURAK

Bankada işim uzun sürmüştü ve şu an üzerimde yüklü bir servet ile eve gidiyorum.

Cok derin bi isin icine giriyorum bu parayi sağlam yerlere bağlamam lazim ki geleceğimiz güvende olsun. lanet olsun ! Başkaları geleceği icin okulda okur ben ise tek başıma büyük işlere karışıyorum. Annem ve babamın ölmesi bir kez daha koydu. Bunları düşünerek evin sokağına girmiştim. Sokak gene herzaman ki gibi boştu sesiz , sakin huzursuz tam beni yansıtıyordu. Bizim mahalledeki bir cetenin takıldığı mekanlardan birinin önünden geçerken bağırış sesleri geliyordu. Birinin yardıma ihtiyacı vardı. Hemen yarım kalan insaata girdim bir adam ve bir kız... Bir dakika bu kız bizim okula yeni gelen kız değil mi ? Adam ise ondan babası yaşında denecek kadar büyük. Kız beni görünce gözlerimde umut belirdi sakin haraketlerle adama yumruk geçirdim. Hemen yığıldı kaldı. Bi madde kullandığı kesindi çünkü kafası yerinde değil gibiydi hareketleri uyuşuktu ve sürekli titriyordu... Bu bi krizdi.

Bakışlarımı kıza çevirdim

"Umarım zamanında yetişmişimdir."

Gülümsedi.ve bu inanılmaz bişeydi.büyüleyici.

"Evet tam zamanında geldin. Teşekkür ederim."

"Önemsiz eğer buralarda tek dolaşırsan böyle olur ve bu kadar şanslı olmazsın "

"Ben hep tektim"

"Her neyse ben dediğimi dedim genede kendin bilirsin."

Ordan uzaklaşmaya başladığımda. Yumaşk eller koluma dokundu ve vücudumda tarifi imkansız bir duygu oluştu.

"Aslında tanışabiliriz ben masal "

"Tanışmamıza gerek yok zaten bu beni son görüşün okulda görüyordun artık oradada göremeyeceksin ve söylediklerimi dikkkate alsan iyi edersin cunku buralar bildiğin yerlere benzemez hadi eyvallah"dedim kızın suratı düştü ve koşarak uzaklaştı yanımdan sadece arkasından bakakaladım çok masumdu ama kendini sürtük olmaya zorluyor gibiydi ve yanlızdı. Her neyse ben asik olmayacağım daha önemli işlerim var benim bu aşk denen illet sonraya kalabilir.

Gidecekken aklıma şu az onceki adam geldi yerde uyuyordu bildiğin niye bulaştıysa şu işe daha normal bi hayatı olabilirdi kafamı iki yana sallayıp eve doğru yürümeye başladım . şu hale bak ! Üzerimde servet taşıyorum ve bi arabam yok ! Ve en önemlisi bi ailem...

Sonunda eve gelebilmiştim. Anahtarı kapı deliğine sokup çevirdim. İçeriye bir adım atınca burnuma annemin yaptığı bir yemek kokusu geldi burnuma ve içim ısındı birden kalbim ferahladı. Annem geldi aklıma ve annemin istediği gibi ayakkabılarımı düzgün bir şekilde ayakkabılığa koydum ve terlilerimi ayaklarıma geçirdim montumu portmantoya astım merdivenleri çıktım salondan haber sesleri geliyordu babamın istediği gibi içeriye selam vermeye gittim ve abimi anlamsız bir şekilde televizyona bakıyordu. Gözlerim doldu ve hemen mutfağa gittim annemi aradım ama yoktu melis annemin yaptığı yemekten yapmıştı.

Benim buna alışmam gerekirdi çoktan ama ben hala ufak bir çocuk gibi mızmızlanıyordum. Buna abim ve melis bile alışmıştı. Melisin yanağıma bir öpücük kondurmasıyla düşüncelerimden arındım. Bende hemen melisi kendime çekip sarıldım.

"Abi sevdiğin yemekten yaptm bakalım beğenecek misin ? " sevimli.

"Hmm bakalım benim prensesimin ilk yemeği nasıl oldu ?? Bekle abicim bi duş alıp geleyim öyle yiyelim olur mu ? "

Sıcacık bi gülümsemeyle

"Olur abilerin en yakışıklısı ama cabuk ol abim çok acıktı bende masayı hazırlayayım"

Kafamla onaylayıp merdivenlerden odamın bulunduğu kata çıktım odama girip tişörtümü çıkardım atlet giymem zaten bedenime baktım bu sokaklarda yaşayacaksak güçlü olmam lazımdı odamda bulunan balkona çıktı üzerimde sadece pantolanum vardı. Derin bi nefes alıp sigara yaktım. Ve dumanı içime çektim tekrardan bıraktığımda gözlerimi açtım ve aşğıya baktım.

!! Burda ne işi var bu sürtüğün ?

Beni görünce gene gülümsedi. Ahh bu kız bana acı ćektirmekten ne zaman vazgeçecek lan ?

Hemen odama geçip tişortümü üstüme geçirdim hızla aşagı indim. Melis bana bakarken hiç bir açıklama yapmadan kapıyı açıp çıktım evden ve masalın yanına gittim.

"Hayırdır ?"

"Bugün hiçbir açıklama yapmadan kovdun beni yanından "

"Niye burdasın ?"

"Evim yok"

"Bu zamana kadar nerde kalıyordun"

"Kaçtım."

Evden kaçmıştı neden acaba ?

"Napıyım ? " bende böyle bir öküzüm işte.

"Ne demek napıyım beni sokakta mı bırakacaksın ? "

"Bana güvenerek mi kaçtın ?"

"Evet " ne sacmaliyor bu kız.

"Ne diyorsun kızım sen ?"

"Çok üşüyorum"

"Bende üşüyorum ve eve gireceğim hadi eyvallah " dedim ve eve doğru yürümeye başladım. Tam kapının oraya geldim orda öylece bakıyordu. Derin bi nefes alıp.

Yanına gittim.

"Sadece bu gecelik sabah erkenden gideceksin tamam mı ?"

Gülümsedi.siktir.

"Gerçekten mi ? Çok teşekkür ederim "

Sarıldı bana. Sarıldı.bana.

"P..a...r..don ben şeyy.. Aniden öyle sevinince"

Omuzlarımı silktim ve eve yürümeye başladım. Kapıyı çaldm. Melis açtı kapıyı ve bir..iki..üç..

"Abi nerdesin sen ya birşey demeden çıkıp gidiyosun haber vermeden sonra küsünce niye küstü oluy.... Abi bu kız kim ? "

Hafif bir gülümseme oluştu suratında.

"Arkadaşım bugünlük burda bi sakıncası yok demi ? " bu tür konularda benim için herkesin kararı önemlidir. Özellile de melisin.

"Hayır yok tabii ki " cırladı bildiğin.

"Tamam gel içeri."masala dönerek ve sonra da melise " sen masala giyecek biseyler ver ben dus alip geliyorum. Gelincede yemek yeriz."

"Tamam abicim. Masal sende gel ben sana esofman veriyim".

****

İçeri geri döndüğümde melis abim ve masal yemek masasında beni bekliyorlardı bende bi duş aldım ve üzerime lacivert vücüduma yapışan bi tişört ve gri eşofman altı giymiştim saçlarım ıslaktı. Abim masala anlamsız bi şekilde bakıyordu. Çok derin bakıyordu.

"Abi masal benim arkadaşım. Ailesiyle tartıştığı için bu geceliğine burada kalacak bi sorun olmaz demi ? " abimin cevap verm e sini bekledim.

"Tabii ki kalabilir. Bende hakan " deyip elini uzattı. Abim hemen değişmişti. Ben abimin akli dengesinin yerinde olmadığı bilsem normal insan derdim.

"Bende masal. Burakla aynı sınıftayız." Gülümsedi.

Abimde başını olumlu bir şekilde salladı.

Sessiz bir şekilde yemek yedik demek isterdim ama melis masalın başının etini yiyip bitirdi. Bende sesimi hiç çıkarmadan yemeğimi yemeğe devam ettim. Yemeği yedikten sonra ben odama çıktım melis ve masal çok iyi anlasmislardi beraber masayı toplamaya başladılar abim ise kendi kafasında televizyon izlemeye başlamıştı bende burada kalıp onlarla kalmak isterdim ama odamda işlerim vardı. Masala kalacak yer vardır diye düşünerek odama çıktım bir kaç telefon görüşmesi yapıp uyumak için yatağıma yattım bende yatağa başımı koyar koymaz uyumak isterdim ama o kadar vurdumduymaz değildim biraz düşüldükten sonra kendiliğimden uykuya daldım.

BONZAİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin