Sehun: Onu çağırmama kızdın mı?
Jongin: Sence?
Sehun, artık eskisi gibi sık sık yana gelememiş olmamız sorun değilmiş gibi bir de buluştuğumuz zaman araya başkalarını sokuyorsun
Sehun: Böyle yapacağını bilseydim çağırmazdım Jun'u
Herkes yeterince dışlıyor gibi bir de sen sinirli bakışlar atma ona
Jongin: Jun her ne sikimse umrumda değil
Sadece seninle vakit geçirmek istiyorum
Daha birkaç haftaya kadar birbirimizde kalıp beraber zaman geçirirken şimdi hem yan yana gelemez olduk hem de başkalarını araya sokar oldun
Sehun: Senin üç arkadaşım da buradayken tek sıkıntı Junmyeon'un gelmesi mi yani?
Jongin: İyi de onlar senin de arkadaşların Sehun
Şimdi lafa gelince benim mi arkadaşım oldular?
Günden güne benden uzaklaştığını hissediyorum
Sehun: Kafanı ısırırım Jongin
Senden uzaklaştığım falan yok
Sadece Junmyeon'u ben çağırdım ve dışlanması kendimi suçlu hissettiriyor
Seninle hâlâ yakınız lütfen sil aklındaki o düşünceleri
Jongin: Bilemiyorum Sehun
Arkadaşlarım senin de arkadaşların
Soğuk durmalarından rahatsız oluyorsan onlara söyleyebilirsin
Sehun: Pekala
Seninle tartışmayı sevmiyorum biliyorsun bu yüzden iyi geçinmeye devam edelim olur mu?
Seni seviyorum
Çevremde bulunan en yakın hissettiğim tek kişisin Jongin
Jongin: Ben de seni seviyorum Sehun
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Luna |SeKai|
FanfictionSehun: Başıma gelmiş en iyi arkadaşsın Jongin: Onu demeseydin iyiydi...(Gönderilemedi) ××× |Seme uke ayrımı yoktur. İki ponçik gencin aşkını anlatmaktadır.|