GİZLİ NUMARA

1.bölüm

Hepimiz nerde olduğumuzu hatırlıyorduk. Semih'in dubleks evinin bahçesinde oturmuş eğleniyorduk. Amacımız sadece eğlenmekti. Çalan telefonumla birlikte telefonumun ekranına baktım. Gizli numaradan biri arıyordu. Gülüşen Semih, Barış ve Ezgi'yi susturduktan sonra titreyen ellerimle gizli numaradan gelen çağrıyı açtım ve kulağıma götürdüm. Telefonun diğer ucundan sadece hırıltılar geliyordu.

"Ebru eğer sensen hiç komik değil"dedim sesimi yükselterek. Ebru bu gece kardeşine baktığı için bizimle birlikte gelememişti. Onun da eğlenmek istediğini ve bizi gizli numaradan aradığını düşünürken telefonun diğer tarafından kız gülmesi olamayacak kadar kalın bir gülme sesi geldi.

"Kimsiniz?"dedim titreyen sesimle. Ama telefonun diğer tarafındaki her kimse sadece gülüyordu.

"Kimmiş?"diyen Semih'e döndüğümde dehşet içindeydim.

"B-bilmiyorum"dediğimde telefonu elimden alıp kulağına götürdü.

"Kimsin sen piç herif?"derken arkadan gelen gülme seslerini duyabiliyordum. Daha sonra karşıdaki kişinin telefonu hoparlöre almasını istediğini duydum. Semih sinirle hoparlör tuşuna bastığı an adamın gülmeleri daha da arttı.

"Bu kadar sinir fazla değil mi Semih?"dediğinde kaşlarımı çattım.

"Bizi nerden tanıyorsun?"dedi Barış bağırarak.

"Siz de beni tanıyorsunuz"dedi karşıdaki ses. Bense sadece titriyordum.

Ezgi telefonu Semih'in elinden kapıp kapatırken Barış yanıma gelmişti. Adamın gülüşleri hala kulaklarımda yankılanırken tekrar telefonum çalmaya başladı. Hemen kapıp açtım.

"Aaa Ezgi insanların yüzüne telefon kapatmak ayıp olmuyor mu?"dediğinde titremem iki katına çıkmıştı. O bizi görebiliyordu...