Niezwykłe życie

Rozdział II

Dzisiaj zmieniam szkołę (idę do liceum). Od razu jak zwykle już pierwszego dnia musiałam się spóźnić do szkoły no poprostu świetnie. Raz dwa trzy wybiegłam do szatni a tam stał nieziemsko przystojny chłopak. Zarumieniłam się,  ale udawałam, że nie zwracam na niego uwagi, ale pierwszy raz byłam w tej szkole i musiałam zapytać go o drogę.

-Hej...  Przepraszam czy wiesz gdzie jest sala 2A?

-Cześć, miałem właściwie zapytać o to samo...
Właściwie... to mój pierwszy dzień w tej szkole. - odpowiedział

-Mój też - uśmiechnełam się do niego - czyli również chodzisz do 1c?

-Tak... Wiesz co skoro nie mamy pojęcia gdzie ta sala to może poszukamy razem.

Zgodziłam się. Szukaliśmy około 10-ciu minut. Między czasie zapytał mnie:

-A tak wogóle...Nazywam się Yahiko. A ty? -zapytał

Nie odpowiedziałam. Kiedy doszliśmy do klasy powiedziałam:

-Rozalia...  Nazywam się Rozalia - odparłam nieśmiało.

-Masz niezwykle piękne imię- Otworzył drzwi - Panie przodem - powiedział

Znowu się zarumieniłam i weszłam do klasy. Kiedy wszedł Yahiko wszystkie dziewczyńskie oczka były skierowane na niego (i niektórych chłopców też). Usiadłam z Yuki w ławce bo wybrał a ten sam kierunek co ja (Sakura i Lunii też chodziły do tego samego liceum).

Po lekcji

-Ej zauważyłaś ten nowy jak mu tam? -zapytała Yuki

-Chodzi ci o Yahiko? -zapytałam

-No, no.  Ty widziałaś jak on się na ciebie patrzył?  Co chwile się odwracał

-Nie zwróciłam na to uwagi -odpowiedziałam obojętnie

-Podoba ci się. Widzę już to po twoich oczach. - cichutko zachichotała

-No... Może trochę...

-Wiedziałam - oznajmiła zadowolona Yuki.

Miałam wrażenie że Yahiko chciał kilka razy do mnie podejść, ale wtedy nagle pojawiało się przed nim kilka nastolatek czasem starszych, czasem młodszych.
Po lekcjach poszłam z Sakurą do domu (Yuki i Luni nie mogły).

-Yumi mi dzisiaj powiedziała że... -przerwała Sakura

-Że co???

-Że po... podoba ci się ten Yahiko

Yuki! zamorduje chociaż Sakura to moja przyjaciółka nie chciałam jej na razie mówić, a to z tego powodu że ona zakochuje się z miejsca w jakim kolwiek przystojnym chłopaku. -pomyślałam

-No trochę... Rano spotkaliśmy się w szatni i szukaliśmy sali bo ta szkoła jest taka wielka.

-Wiesz nie dziwie ci się że ci się podoba -powiedziała- W końcu to takie ciacho że wszystkie dziewczyny za nim szaleją.

-Sakura!!! Kurde mi nie chodzi o wygląd tylko... -tym razem ona przerwała

-Serio??? - zapytała zdziwiona - skoro nie na wygląd to może na kasę -popatrzyłam na nią nie dowierzając co ona mówi

-Na jaką kurde kasę!? - zaskoczona odparłam

-No nie widziałaś. Po lekcjach wsiadał do jakiejś luksusowej limuzyny.

-Nie zwróciłam na to uwagi. -poczułam się urażona - tylko w szatni był dla mnie bardzo miły w wogóle...

Kiedy byłyśmy pod moim domem porzegnałyśmy się przytulasem.

-Rozalia! -usłyszałam głos taty do biegający z kuchni

-Już jestem co tam?

-Musimy poważnie porozmawiać

Powiedział to tak stanowczym tonem że nawet nie śmiałam zaprzeczyć, ale trochę się przestraszyłam. Przeszliśmy do jego biura. On usiadł na wygodnym fotelu za biurkiem a ja na sofie (trochę mniej wygodnej).