"senden hoşlanıyorum oldu mu ,ben diğer kızlar gibi değilim ama bir şekilde senden hoşlanıyorum..."
Kolumdan tuttuğu gibi beni kolları arasına aldı.......
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hana 'nın ağzından ,
Alarmım arsızca öterken çığlık atmak istiyordum... Bir insan neden bu kadar erken saatte okula gitmek gibi gereksiz bir şey yapardı ki . Düşüncelerimi Kim Ji 'nin alarm sesi bölmüştü.
Ama beni duymamıştı kalkmak zorundaydım. Dağılmış saçlarımı tek elimle geriye attım ve aynı anda acayip derin bir uykuda olan Kim Ji ye baktım.
Bir ayağı yorganın üzerindeydi, yastığını da yere atmıştı . Ona dahada yaklaşıp dikkatlice üzerine yattım ve dudaklarımla kulağına götürüp çok sert bir şekilde üfledim -bunu yapmamı gerçekten sevmiyordu ama bu onu uyandırmanın tek yoluydu-
"Bunu yapmanı sevmediğimi biliyorsun Hana"
"Peki sizi başka şekilde nasıl uyandırabilirim matmazel ?"
Yere düşmüş yastığı hızla kapıp yüzüme fırlattığında , yüzümle buluşan yastığı tutup ona geri attim ve hızla banyoya kaçtım .
Saçlarımı omuzlarımdan sarkıtıp uzerime ;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ve siyah bir şapka geçirmiştim...
Hazır olup kapıya yöneldiğimde dolabın önünde pinekleyen Kim Ji yi gördüm .
"Daha hazır değilmisin matmazel ?"
Ona bu sekilde hitap ettiğimde sinirlenmesini komik buluyodum.
"Ha..Haa çok komik . Aynı zamanda gördüğün gibi hazır değilim."
"Hızlı mı olucaksın yoksa ben seni beklemeden gideyim mi istersin ?"
"Keyfin bilir "
"Peki matmazel o zaman okulda görüşürüz ."
Eliyle beni başından savar gibi bir işaret yaptı...
...Yurttan çıkmış karşı bahçedeki okuluma doğru yürüyordum . Sonbaharda savrulan yapraklar geniş yolu süslemiş ve bordo zeminle uyum sağlamıştı .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Belki kampüsten birini görürüm diye etrafımı dikkatli gözlerle inceldim . Bu sırada karşıdan bisikletle gelen birini gordüm. Bayır aşağı olduğundan dolayı çok hızlıydı . Bu Lucas 'tı kendisiyle çok iyi arkadaştım ve onu çok yoğun olduğundan çok az görüyordum . Elimi kaldırip ona el salladım o da bana el sallamak istemiş olucak ki elini bir anlığına direksiyondan çekip dengesini kaybetmişti.
Direksiyonu yeniden tutup kontrolü sağlamaya çalışırken üzerime doğru gelmeye başladı . Korkup kaçmam birkaç saniyemi almışti . Arkamı dönüp ondan biraz uzağa kostum.
Koşarken arkama bakmak kotu bir fikirdi ama o sırada bir anlığına mantıklı gelmişti . Ayaklarım beni ileriye hızlıca taşırken arkamı donüp Lucas a baktım . Düşmüştü .
Tam durup yanına gidicektim ki bir anda ayağım yerdeki bir cıkıntıya takıldı ve ve bir anda birinin üzerine çullandığımı farkettim.
Tamda üzerinde yatıyordum . Kafam omzuna bir yapboz parçası gibi oturmuş gozlerim bordo kaldırım taşlarından başka bir şey görmüyordu .
Anın şokunu ikimizde atlatamamıştık taa ki ben yavaşça kıpırdanıp yüzüne bakana kadar.
Bu oydu .
Ve ben...ben onun üzerinde mi yatiyordum ?
Yanlışlıkla da olsa bunu sanki bilerek yapmış ve onun okulda ki fanlarından biri gibi gözükmüştüm.
Utanç vericiydi🤦♀️
Ufak hareketlerle üzerinden kalktım hemen buradan sıyrılıp gitmek istiyordum .
Bu sırada yanında ki en az onun kadar yakışıklı bir diğer arkadaşıda ona elini uzatarak yerden kalkmasına yardımcı oldu.
"Şey...ben cidden...Yani kusura bakma.."
Üzerini hafifçe sirkelerken söylediklerimle üzerini silkelemeyi bıraktı . Kafamı eğmiş önümde birleştirdiğim parmaklarıma bakıyordum . Sessizliğin ardından söze girdiğinde refleks olarak ona baktım .
"Sorun değil"
Gözlerimiz bir an birleşmiş ve hiç yaşamadığım bir heyecan yaşamıştım bu cidden garip bir kaç saniyeydi . Yanında ki arkadaşı elini gözlerimizin arasından geçirip .
"Şey..arkadaşın pek iyi durmuyor"
"O düşmeye alışık "
Ikiside söylediğim karşısında şaşkındı . Söylediklerim zaten saçmaydı birde üzerine eklemek istememiyordum. Bu sırada içimden Lucas 'ın bana seslenmesi için dua ediyordum. Lucas sanki beni duymuşcasına ismimi ağlamaklı bir şekilde haykırdı. Bende bunu fırsat bilerek koşarak Lucas 'ın yanına gittim. Yaralanmıştı .
"Revire gitmek istermisin ?"
Lucas'ı kaldırmak için kollarının altından kollarımla kavradım . Ama lanet olası kas yığını çocuk kalmıyordu .
Hala orada duruyorlardı . Ne yapacağımı bekliyor -daha doğrusu yardım istememi bekliyorlar gibiydiler.
Bir an gözlerinin içine bakıp yardım edin anlamında bir bakış attım . Beni anlamış olucak ki yanındaki arkadaşını omzuyla dürtüp bizi işaret etti . Yanımıza doğru yürümeye başladılar . İkisi beraber Lucas'ı kollarindan destekleyerek kaldırdılar ve okulun içindeki revire doğru ilerlemeye başladık.
Revire geldiğimizde yanındaki yakışıklı arkadaşı ve Lucas içeri girdi biz ise üzerine düştüğüm çocukla beraber dışarıda onları beklemeye başladık. Koridorda derin bir sessizlik vardı. Bu sessizliği o bozdu...
" İyi misin? "
Daha cevap bile veremeden koridorda hızla koşan bir kız grubu gördüm. Ve şaşkın bir sekilde ismini hala bilmediğim çocuğa baktım.
Oda baktığım yere baktığında hiç vakit kaybetmeden beni kolundan tuttu ve koşmaya başladık .
Yaklaşık iki koridor boyunca çılgın kız grubundan kaçtıktan sonra beni kolundan savurarak önüne , duvarla kendi bedeninin arasina aldı . Kolunu duvara koydu ve beni gozukmiyecegim şekilde sıkıştırdı . Ve tek eliyle şapkasını kafasına çekti . Kokusu harikaydı .
"Bunu yaptığım için özür dilerim . Açıklaması.."
Karsidan gelen kızları gördüm ve sözünü bitirmesine izin vermeden dudaklarına yapistim...
