sorry guys tagal ko di na ka pag ud busy masyado...
btw thank you for waiting.. here is the ud hope u like it... :)
-----------
SERRAPHINE POV
im bitting my nails dahil sa matinding nerbyos.. naiiyak na ako dito di ko alam kung tamang sisihin ko ang sarili ko.
pls coby sagutin mo yung phone...
nagvoicemail lang kasi ako kanina nakaoff yung phone niya dapat kasi di niya inooff paano kapag may emergency!!! hayy!!...
nakita ko sila mom and dad..
"mom ako na po ang magbabantay sa dad ni coby just take a rest alam ko pong pagod kayo"
"okay,but i have something to tell" - mom
"ive never forgetten what happened six months ago when my beloved daughter grace had died"
gusto kong umiyak sa tono ng boses niya.. malinaw na ako pa din ang sinisisi sa pagkamatay ni ate...well ako naman talafa ang may kasalanan. that was because of being supid and selfish.pero kung magsalita siya parang di niya ko anak.
"i understand mom" nakayuko kong sabi
"i want you to marry coby kung gusto mong mabawasan ang galit ko sayo.i know na alam mo na magpapakasal k sa kanya pero di ko agad nasabi iyon ng mas maaga .wag kang gagawa ng di ko ikakatuwa .gusto ko makinig ka lang sa sasabihin ko para rin ito sa kinabukasan mo "
"yes po..goodnight po ".i hug my mother
"makinig ka lang sa mommy mo honey.. mother knows best" bulong niya
napangiti ako
"dad naman eh.. love you"
"love you too honey."
ganyan lang si mommy pero alam ko mahal ako niyan.pero minsan mas mabait siya kay ate at mas showy ako naman si daddy ang mas malapit sakin kaso parating busy...
----
tahimik lang akong nagbabantay sa dad ni coby inaantok na ko at nagugutom.. umaga na pala
napalingon ako dahil bumukas ang pinto..
cob--?
mom pala ni coby
tumayo ako
" hi! tita magpahinga na po kayo ako na lang po muna ang magbabantay kay tito "
"no ikaw ang mukhang kailangan ng magpahinga"
"hindi po pwede...i felt a pang of guilty ako po ang may kasalanan nito .dahil ako po ang dahilan kung bakit nag away sila ni coby "
"why?dont blame yourself iha.if this is because of the unexpected announcement ,you are not to blame. "
silence..
" ahm.. tita curious lang po ako... bakit po pumayag kayong magpakasal ako kay coby?"
"no iha, hindi ako pumayag infact ako ang nagdecide na ipakasal ka sa kant after kong marinig ang iyong side remember yung mga sinabi mo dati nung narinig kita na nagmomonologue sa puntod ng kapatid mo. i just realize na dapat bigyan ko kayo ng chance i mean dapat magkaroon ng magandang resultz yung sacrifices mo and effort. i know that you are worthy, and aalagaan mo ang anak ko."
"edi kung aalagaan lang naman po ang usapan edi mag yayaya nalang po ako.kidding aside pano po si coby? "
" hahaha, hmmm si coby alam kong ngayon di ka pa niya matatanggap dahil sa tragedy na nangyari but i know nafefeel ko na mapapatawad ka rin niya at matatanggap bilang asawa .. ngayon bigyan mo muna sya ng panahon.....ikaw ang napili ko dahil kilala nakita di man ganun masyado pero i know that you are kind.safe sayo ang anak ko alam kong di mo sya sasaktan.."
napangiti ako.. si tita ang dahilan kaya lumalakas ang confidence ko at nakakagwa ako ng kabaliwan..
" hayy nako tita ang lakas mo namam makasense..parang impossible naman na mapatawad ako ni coby.. wag po kayo minaan magpadala sa instinct " biro ko.
"iha, impossible, from the word itself im possible.believe me kilala ko anak ko "
" thank you tita" hinug ko sya.
nagulat ako ng may tumunog..
"coby?" -tita
"dad?!" dali dali syang tumakbo sa patient's bed.tinignan niya ko ng masama.. problema nito?
"ahm coby sabi ng doctor ok---"
-ako
"SHUT UP I DONT WANT TO HEAR YOU VOICE!! "
"COBY!" - saway ni tita...
kakasabi lang mapapatawad pa ba niya ko e parang di makukumpleto araw nito kung di ako sinusungitan o nagagalit sakin...
" its ok tita.... im sorry"
umiglip na lang muna ako sa chair hinayaan ko muna yung mag ama ..
-----
Coby POV
hindi pa rin gumigising si dad..
ugh this is my fault pero di ko maiwasang sisihin si serraphine ugh...
" dad please wake up"
i remember when i was a child si dad yung parati kong kalaro.when i cry parati syang andyan. pagnadadapa ako di niya ko tinutulungan ang parati ntang sinasabi 'ang tunay na lalaki di umiiyak kapag nadadapa' sounds funny right?.he treated me like treasure thats why i love him.he is good. please dad wake up..
" dad im sorry sa inasal ko. if you wish na pakasalan ko si serraphine then gagawin ko gumising ka lang."
narinig ko si mommy..
"finally coby"
ang saya ni mom.. si serraphine naman gulat na gulat.. well i dont care kung anung gawin niya i know deep inside tuwang tuwa siya...
"that's my son"
nagulat ako nagsalita si daddy.. then i realize
" dad,mom! tell me the truth..."
tinignan lang nila ako..
"hindi totoo na inatake si daddy .. this is your plan! i knew it.. "
sa sobrang inis ko tumayo na agad ako .paalis na ako ng makasalubong ko si serraphine..
" well done" binangga ko siya.. tulala lang siya...
gusto kong magwala di ko alam na magagaea nila yun saakin halos mamatay na ko kakamadali magdrive ng matanggap ko yung call.
f***#%#%#!!
