Love Lost

Chapter 1 - The end

David's POV

Papunta ako ngayon sa ospital kung saan nila dinala si Kat. Sobrang bilis kong minamaneho ang sasakyan ko.

"Please, please, please. Parang-awa niyo na. Please, please, please."

No, it can't. Mali yung nareceive ko na tawag. Wrong number lang sila. Kapangalan lang yun ni Kat. No, please. It can't be. Nangako siya. Sabi niya lagi siyang mag-iingat. Sabi pa niya hindi niya ako iiwan. Mali ito lahat.

Pagkadating ko ng ospital. Agad akong pumunta sa emergency. Nakita ko naman sila Tita Margaret and Tito Danny, parents ni Kat. Tinanong ko agad sila kung nasaan si Kat. Nasa operating room si Kat.

I am silently praying for everything to go just fine. Na sana maging okay lang si Kat. She's a fighter. She will figure out na kelangan ko siya. She's my lifeline. She will make it. She will survive. Please God, please.

"Mr. and Mrs. Rodriguez? I am really sorry but we lost her. Masiyado pong malala ang tinamo niyang head injury. Marami din pong dugo ang nawala sa kaniya bago siya madala dito sa ospital. I am really sorry we did our best to save her," sabi ng doktor. Nagsimula ng umiyak ng malakas si Tita Margaret habang yakap siya ni Tito Danny.

No, no, no, no. Please no. This is just a dream. A bad dream. A nightmare. Please. Kat. Babe. Love. No. Agad akong tumakbo para sundan yung doktor.

"Doc, please si Kat po. Mahal na mahal ko po siKat. Doc, please. Save her," pagmamakaawa ko sa doktor.

"I am really sorry but we did everything we can to save her. I cannot create a miracle, Mister. Again I'm sorry," sabi ng doktor.

No, please. Napaupo na lang ako sa sahig habang iyak ng iyak. Kat. Kat. Kat. Why? Bakit ikaw pa?

That doctor can't save you. He also let me die. Both of us died today. This is the end.