Ulaaaa bugün okullar açılyeah! Neden yeah?!
Annem başımın üzerinde terlikle durmuş benim kalkmamı bekliyordu
"Ya anne 1dk daha" dediğimde " O bir dakikaları biliriz biz " dedi. Oflayıp banyoya girdim. Rutin işlerini hall edip yatağımın üzerindeki okul formamı giydim. Siyah kısa etek,beyaz gömlek ve kırmızı kravatı vardı. Formamı giyip saçlarımı taradım. Kendime bakmadan aşağı indim. Saate baktığımda kapıya koştum. Ayakkabılarımı giyip çıkıyordum ki çantam ve telefonumun içeride kaldığını hatırladım.
"Anne telefonumla çantamı getir" dediğimde homurdandı
"Kız çocuğusun sen kız çocuğu! İnsan bir annecim telefonumla çantamı rica etsem getirir misin söyler. Bizimki emr veriyor!"
"Anne tamam ya homurdanma" deyip yanağına öpücük kondurup asansöre koştum. Hızlıca 1 düğmesine basıp beklemeye başladım. Asansörün kapısı açıldığında koşarcasına çıktım. Önüme gelenler umrumda değildi. Telefonumun ekranını açtığımda zilin çalmasına tam 6 dakika kaldığını gördüm. Şimdi otobüsle gidersem geç kalırım. Taksiyle de gitsem geç kalırım ama en azından taksi otobüsten hızlı gidiyor. Dolu bir taksi tam gidecekti ki elimi hızlıca sallayıp durmasını bekledim. Görmüş olacak ki durdu.
"Amca beni ...... okuluna götürür müsün?"
"Olmaz kızım"
"Olur olur. Şimdi sen beni dediğim okula götür bakem" deyip arka kapıyı açtım ve oturdum. Yanımdaki kadın bana aval aval bakarken omuz silktim. Hiç mi okula geç kalan bir öğrenci görmediniz?
Yaklaşık 5dakika süren yolculuktan sonra şöför amca hesabı söyledi. Dediği paranın iki katını verip cevap vermesini beklemeden hızlıca arabadan indim.
Okulun bahçesine girdiğimde bizim grupu gördüm. Onlar da beni görmüş olacak ki koşa koşa yanıma geldiler. Bir tek Umut hariç. Genellikle hiçkimseyle konuşmaz,hep soğuk hep güçlü olur. Ailevi sorumlarıyla bağlı bişey.
Dengemi sağlamayıp asfalta kapaklandığımda Yiğit,Sevgi,Alp ta benimle düşmüştü. Yiğit 'karizmam gitti' diye dizlerine vururken Alp ve Sevgi kahkaha atıyordu. Umutsa soğuk bir şekiıde bizi izlerdi. Ayağa kalkıp Umutun karşısında durdum. Kollarımı ona sardığımda oda kendi kollarını bana sarıp "kardeşim" dedi. Ne kadar da soğuk olsa kardeş gibiyiz.
Sevgi Yiğit ve Alp ayağa kalktıklarında hepimiz kola kola verip okul binasına girdik
___
Hepinize yeniden merhaba ! Yeni hikayeyle karşınızdayım! Muhteşem bir kurgusu var ve sonuna kadar kendime güveniyorum. E tabi size de güveniyorum😂💗
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR ŞEHRİN YOLU
ActionHiçbirşeyden haberi yoktu onun. Yanlış anlaşılma yüzünden yıktılar onu. Kalkacak gücü bulamadı kendinde. Tek yaşam sebebini çaldılar ondan. Nasıl eskisi gibi ola bilir ki?
