BİR ŞEHRİN YOLU

-8 bölüm-

🕷

Afranın ağzından:

Eve girdiğimde babamla annem bişeyler konuşuyordu. Beni gördüklerinde sus pus oldular

"Ne konuşuyorsunuz bakayım?" Deyip ikisininde yanağına kocaman öpücük kondurdum

"Hiiç" dediklerinde inanmadım. Renkleri saralmıştı resmen. Nede olsa çıkardı kokusu

Odama girip üstümdekileri çıkarıp efoşman takımımı giydim. Saçımı yukarıdan dağınık topuz yapıp ödevlerimle ilgilenmeye çalıştım. Odamın kapısı açıldığında kapıya baktım. Annem gelmişti.

Yanıma gelip saçlarımı okşadı

"Güzel kızım" yanağımı öptü

"Canım" dediğinde alnımı öptü.

"Anne ne oldu?" Dediğimde duraksadı "Aşk olsun prensesim. Odana giremez miyim?"deyip dudağını büzdü. Ama sen çok güzelsin annem...

"Bakma öyle" dediğimde kahkaha attı

"Tamam canım. Biz yemek yiyoruz hadi gel" dediğinde geometri ödevime baktım

"3sorum kaldı annecim. Onları yapıp geliyorum" dediğinde "tamam,bekliyoruz" deyip odadan çıktı. Kalemle kafama kafama vurdum.

"Çalışsana mal" dedim kalemin silgi tarafıyla kafama dürterken. Yok anam,çözemiyorum

Ayağa kalkıp odadan çıktım. Annemler salonda oturmuş beni bekliyorlardı. Oturduğumda babam" Afiyet olsun can parçalarım" dedi. Gülümseyip yemeğimi yemeye başladım. Böyle bir aileye sahip olduğum Allaha bin defa şükr ettim

🌪

Odama girip yatağıma oturdum. Telefonu elime aldığımda birkaç mesaj geldiğini gördüm. İçinden birine gözüm takıldı

053: Mutlu günlerin bu,Afra Ateş! Öyle bir gün gelecek ki ölmek için yalvaracaksın...

Artık bıkmıştım bunlardan. Hergün aynı mesajlar.

Ben: Ne istiyorsun benden?

053: Zamanı gelince öğreneceksin

Oflayıp annemlerin yanına gittim. Saklayacak değilim ya onlardan.

Annemlerin odasına girdiğimde babam gülleri suluyor,annemse kitap okuyordu. Babam tamamen çiçek hastasıydı. O yüzden evimizde her çeşit çiçeklerden vardı

"Anne size bişey söyleyeceğim" dediğimde babamla annem bir arada "Söyle prensesim" dediler. Yatağın ucunda oturup babama da otur işareti yaptım. Yanıma geldiklerinde derin bir nefes alıp söze başladım

"Bakın,bugüne kadar sizden hiçbirşey saklamadım. Saklamamda. Dünden bana tehdit içerikli mesajlar geliyor. Ne yapacağımı bilmiyorum" deyip başımı babamın omzuna yasladım.

Annemle babam uzun süre bakıştılar. Yutkunuşları odada yankılanırken artık bişeyler döndüğünün farkındaydım

"Anlatın nolur" dediğimde babam derin nefes aldı

"Can parçam,inan bizde bilmiyoruz. Muhtemelen birisi şaka yapıyordur. Şimdi çok yapıyorlar öyle şakalar" dedi. Sesini ne kadar sert tutsa da gözleri herşeyi ele veriyordu.

"Baba,yalan söylüyorsun..."

"Kızım,meleğim. Senin gözünü korkutmak istemiyorum. Sakın bu mesajları ciddiye alma. Baban yanında senin. Hiçbirşey yapamazlar."

"Beni herşeyden korur musun?" Dedim

"O nasıl bir sözdür kızım? Şimdiye kadar seni korumadım mı?" Dediğinde gülümseyip babama baktım "bunlar farklı baba. Hep yanımda olur musun? Hep beni korur musun?" Dediğimde sıkıca bana sarıldı

"Hep yanında olacağım! Hep seni koruyacağım!" Dediğinde yanağını öptüm "söz mü?"

"Söz".

Annem sulu gözleriyle bize bakıp üstümüze atladı. Başını omzuma gömdüğünde ağladığını anladım. Çok hassasdı benim annem

"Anne neden ağlıyorsun?" Dedim

"Aa karıcım olmaz ama böyle. Ne sulugöz bir karı oldun sen?" Dedi babam. Annem ters ters babama baktı "karı karındır!" Dediğinde babamla kahkahayla gülüyorduk. Annemse bize ' ne dedim ben yav?' bakışları yolluyordu

                                   _

Bölümü havaalanında yazdım ama şimdi yayınlıyorum snsjjsnnsjs