'Het spijt me Matt.' Fluister ik. Ik loop naar de deur toe. Ik draai me een laatste keer om, en daar ligt hij te slapen. Ik hou zoveel van hem. Ik werp een blik op het bureau waar mijn afscheidsbrief ligt. Nu is het tijd om te gaan, voor altijd. Ik loop de deur uit en draai hem op slot. Hierna is alles voorbij. Althans, dat hoop ik.
JE LEEST
I'm sorry ▲ Matthew Espinosa
FanfictionDit is serieus het slechtste boek in de geschiedenis. Ik begon heel lang geleden met dit te schrijven en ik snap niet dat mensen dit lezen. Je bent gewaarschuwd. En als je het dan toch leest, veel plezier :)
