Part 6 :(

518 21 6
                                    

POV Anna

Het word me teveel. Ik kan het allemaal niet meer aan. Er is blijkbaar niemand die genoeg van me houd om echt in mijn leven te blijven. Matt had toegegeven dat hij het inderdaad was en hij niet bij zijn moeder was. Hij heeft nog sorry gezegd, maar ik geloof hem gewoon niet meer. Mensen hebben zo vreselijk vaak tegen me gelogen dat ik niemand meer vertrouwen. Ik dacht dat Matt anders was, maar nee, helaas was dat niet zo. Alle jongens zijn hetzelfde, klootzakken. Ik bedoel, je hebt een vriendin maar toch zoen je een ander meisje? Wat is er dan in godsnaam mis met je? Ben ik niet genoeg dan?  Ik heb het Matt vergeven. Ik houd gewoon te veel van hem om hem te laten gaan, hij betekent zoveel voor me.

"Het spijt me Matt." fluister ik. Ik loop naar de deur toe. Ik draai me een laatste keer om, en daar ligt hij te slapen. Ik hou zo veel van hem. Ik werp een blik op het bureau waar mijn afscheidsbrief ligt. Nu is het tijd om te gaan, voor altijd. Ik wil de deur zo zacht mogelijk uit gaan maar natuurlijk stoot ik weer mijn teen. "Fuck!" scheld ik zacht. Ik hoor dat Matt wakker word en hij gaat recht op zitten. "Anna wat ga je doen?" hij kijkt de kamer rond en zijn ogen blijven hangen op mijn brief. "Wat is dat?" vraagt hij slaperig. "Ehm niks die kreeg ik van mijn moeder maar ehm er is iets heel ergs met Amy, mijn vriendin dus ik moet heel snel gaan, ik hou zo veel van je Matt." ik loop snel naar buiten voordat ik het nog meer kan verpesten. Ik sluit de deur en pak mijn fiets richting de brug.

POV Matt

"Lieve Matt,

Het word me allemaal te veel, de stemmen in mijn hoofd blijven gaan en ze worden steeds luider. Ik wil dit niet meer. Ik heb al sinds ik twaalf ben een depressie en het word maar erger. Mensen zeiden altijd dat het goed zou komen en ik heb de hoop altijd gehouden. Maar die hoop is er niet meer, het is helemaal weg. Ik kan gewoon geen reden meer vinden om te blijven. De enige reden die er is ben jij en oh Matthew ik hou zo verschrikkelijk veel van je. Deze vijf maanden zijn super geweest met jou. Maar op deze manier leven wil ik gewoon niet meer.

Allerliefste Matthew, weet dat ik van je hou en je bent de beste voor me. Vergeet dat nooit.

Ik hou van je.

 

Lots of love,

Anna."

De tranen stromen over mijn wangen. Ze is vijf minuten geleden vertrokken dus ze kan niet ver weg zijn. Mijn babygirl. Ze wilt dood, en ik mag dit niet laten gebeuren. Ik ren in mijn jogginbroek en vest naar buiten op mijn fiets richting de brug, dat is de enige plek wat ik kan bedenken. Ik fiets zo snel als ik kan en ik zie Anna op de brug staan.

"Anna stop! " ik gil zo hard als ik kan. Ze draait zich om en haar gezicht staat vol tranen, net als die van mij. Ik kan niet zonder Anna, ze betekent de hele wereld voor me. "Matthew ga weg." "Anna kom van die brug af, ik hou van je" ik loop dichterbij en sta uiteindelijk naast haar. Ik pak voorzichtig haar hand. "Matt laat me gaan!" ze huilt en ik kan het niet aanzien.

POV Anna

Hij staat daar naast me. Mijn allerbeste Matt. "Anna, kom ervan af, we kunnen dit samen doen." ik schud mijn hoofd, "het spijt me, I love you." ik neem een laatste adem en spring dan van de brug af. "Anna!!" hoor ik Matt roepen en hij komt me achterna, ik voel dat hij me vastpakt maar dan val ik in het water, samen met hem. Hij moet dit niet doen. Hij moet hier blijven, voor zijn fans. Iedereen houd van hem. Maar nee hoor, hij houd van mij, en dat is voor hem het enige. Ik voel een harde plons en twee armen om me heen, daarna word alles zwart.

Het is over.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

This isn't the last hehe, 

maar oke dit is nog niet het einde want hier na ga ik het leuker maken. :P

I'm sorry ▲ Matthew EspinosaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu