Part 5.

524 22 2
                                    

"Matt stop!" ik ren gillend door het huis. Hij is eerder thuis gekomen na mijn voicemail. Ik ben hem zo dankbaar voor alles. Ik kan echt niet zonder hem. We lijken net een stel kleuters die door het huis rennen. Matt had mijn nerfpistool gevonden die ik vroeger toen ik klein was had ooit gekocht. En natuurlijk is hij in zijn hoofd nog jong, dus moet hij mij er mee gaan aanvallen. Zucht. Het is heel warm buiten dus ik ren door de deur naar de tuin. Maar Matt glijd uit en daar ligt hij dan. "Je bent echt een loser weet je." ik kom lachend naast hem zitten. "Nou heb ik je." hij richt zijn nerfpistool op mij en schiet. "Matt nee!" Matt begint te lachen en slaat zijn armen om me heen. "Oh Anna ik hou zoveel van je." "Ik ook van jou." Matt gaat weer staan en tilt me over zijn rug. "Waar de fuck ben je mee bezig?" "We gaan naar het strand." ik kijk hem verbaasd aan. "En daarvoor moet je me optillen?" "Ja." ik rol met mijn ogen en hij loopt gewoon door.

"I want you, and only you my babygirl." fluistert hij in mijn oren. We waren gister nog naar het strand gegaan en het is inmiddels alweer een dag later. Ik draai me om richting zijn kant aangezien ik nog steeds in bed lig. Mijn liefde voor deze jongen is ongelofelijk veel. Ik had je vierkant uitgelachen als je me vier maanden geleden had vertelt dat ik verliefd zou worden op een jongen die ik 's nacht bij een meer zou hebben leren kennen. Heel soms vergeet ik echt dat hij beroemd is. Dat hij duizenden fans heeft op vine, twitter, everywhere. Je merkt niet aan hem dat hij het is. Ik bedoel, heel vaak zijn mensen dan arrogant maar Matt is dat echt niet. Hij is de beste.  Ik kan het zo vaak blijven zeggen maar hij betekent echt de wereld voor me. Hoe zou mijn leven nu zijn geweest als ik hem niet had leren kennen? Ik denk niet dat ik ooit nog zonder hem kan leven. Ik hou met heel mijn hart van hem.

"Ik moet vanavond weg, iets voor mijn moeder doen. Je red je wel een avondje toch?" hij kijkt me vragend aan. "Sure. Doe wat je moet doen." Ik glimlach en sta op van de bank. Hij komt naar me toe gelopen en geeft me een knuffel. Dat is echt ons ding. Matt en ik geven  altijd  knuffels. Meestal staan we daar dan ongeveer een kwartier voordat we loslaten. Net als nu. Nadat we daar een kwartier hebben gestaan loopt hij naar buiten en stapt de auto in. 'Ik hou van je!' roep ik als hij me nog kan horen. Hij geeft me een knipoog en rijd dan de straat uit. Dit word een gezellige avond alleen. Uhu. 

ik scroll door mijn twitter en blijf hangen bij een pagina van news over Matt. Het is zo grappig dat hij zulke pagina's heeft. Zijn fans zijn geweldig. Ik klik op foto's en bekijk alle foto's van Matt die op dat account staan. Hij is zo mooi. Iedereen heeft een Matt in zijn of haar leven nodig. Dan is het leven pas echt goed. Als ik met Matt ben vergeet ik al mijn zorgen. Hij maakt mijn leven beter. Ik hoor een plop geluidje en kijk naar de melding op mijn laptop. "@MattNews heeft een nieuwe foto gepost!"

Ik pak boos mijn mobiel. Hoe kan hij? Hij vertelt tegen mij dat hij naar zijn moeder gaat en op deze foto staat hij een fucking ander meisje te zoenen in een club? De foto is ongeveer tien minuten geleden gepost en er zijn geen tranen. Alleen maar woede. Ben ik dan niet goed genoeg? Geeft hij toch niet om me? Waarom gebeurt dit toch altijd bij mij? Ik toets zijn nummer in die ik inmiddels al heel goed uit mijn hoofd ken.

"Anna! Wat is er lieverd?' ik probeer kalm te lijken en niet boos te klinken. Ik hoor luide stemmen en muziek in de achtergrond. "Je bent toch bij je moeder?" "Ja, hoezo? Is er iets?" zijn stem klinkt zenuwachtig. "Nee hoor. Ik zag alleen een hele mooie foto van jou op twitter. Ik zal je hem thuis wel laten zien." "Oké lieverd, see you at home. Love you." "Sure." boos hang ik op, hoe durft hij dan nog zo normaal tegen me te praten. Ik laat me achterover op de bank vallen. Maar dat was niet echt handig aangezien daar mijn laptop lag die nu in mijn rug steekt. "Tering!" ik begin te schelden en al snel stromen de tranen over mijn wangen. Ik scheld nooit met andere dingen dan 'fuck' dus dit is extra speciaal voor mij. Ik kan niet eens één dag zonder drama, gezeik of gehuil. Ik zit met mijn hoofd begraven in mijn handen. "Sterk zijn Anna." fluister ik tegen mezelf. Ik droog mijn tranen en bel mijn beste vriendin die hier in de buurt woont. Amy. Snel pak ik mijn fiets en fiets richting haar. Ik moet sterk blijven.

___________________________________________________________

het zijn zojuist 862 woorden omg ik ben trots op mezelf hehe.

ik kan echt geen verhalen schrijven maar ik vind het leuk om te doen so who cares. ik hou zo verschrikkelijk veel van Matt :) 

en ik heb bijna 1k lezers en voor mij is dat echt heel speciaal want ik had verwacht dat ik er maar 1 zou hebben en dat was dan mijn beste vriendin hahaha.

het was echt super kut want ik had alles geschreven en hij was heel leuk en super lang en toen had ik op een knop geklikt wat ik niet wist wat het was dus toen was alles verwijdert en had geen zin om het opnieuw te typen dus daarom is ie zo saai. 

oke hehe ik moet maar eens stoppen met dit oke bye.

het aantal woorden met dit erbij is: 1000. 

I'm sorry ▲ Matthew EspinosaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu