يس ونور كانو فى الاوضه بتاعت احمد كانو مستنينه يفوق
احمد بدا يفتح عينه واحده واحده ونور قاعده جنمبه وفتح عينه
يس:حمد الله على السلامه كده تقلقنا عليك
احمد:هههههه يسلام يخويا هو انا اقدر اخرج امتى
يس:انا هروح اسال الدكتور
احمد:ماشى
نور كانت بصله جامد وساكته
احمد بصلها:ايه ساكته ليييه
نور بحزن:انا حاسه انى انا السبب فى الحصل ده لو كنت روحت معاك مكنش حصل كل ده
احمد:بصى ده قضاء ربنا كان هيحصل بيكى واو لا فانتى متحسيش بذنب مش ليكى يد فيها وانتى ذنبك ايه
نور:بس
احمد قاطعها ما بسش
يس دخل ومعاه الدكتور
الدكتور:ماشاء الله انت كويس اوى عن الأول حاسس باى وجع
احمد:بسيط هو انا اقدر اخرج امتى
الدكتور:دلوقتى لو حابب انت بقيت زى الفل بس حاول ما ترهقش نفسك وارتاح
احمد:حاضر
احمد جه يقوم علشان يروح ايده وحعيته اوى
أحمد:اه ااااااااااااه
يس جرى بسرعه مالك انت كويس فيك ايه
احمد:مش عارف حاسس بوجع جامد
يس:حاول ما تضغتيش عليها واسند عليا
يس سند احمد لغايه العربيه وركبه وساق هو لغايه اما وصل الفيلا
يس سنده ونور واقفه جنمبه
سميه اول ما شافت جريت هى وملك بسرعه
سميه:ابنى فيه ايه يا يس
يس:مفيش خد رصاصه وهو دلوقتى زى الفل
سميه:نننننننعم وهو كده كويس
احمد بصوت ضعيف:انا كويس
خده يس وطلعه الاوضه بتاعته
وطلعت نور وراهم
يس حط احمد على السرير
احمد:صحيح هو انت عرفت مكانى ازاى
يس:عادى هقولك
فلاش باك
احمد:قولتلك مش هتيجى
بعد ما خرج احمد علطووووول
يس بزعييييييق:نبيل نبيييييييييييل
نبيل:نعم
يس:بسرعه عايزك تمشى ورا احمد وتعرف هو هيروح فين
نبيل:حاضر
بعد نص ساعه كده
تلفيون يس رن
يس:الو يا نبيل
نبيل::الاستاذ احمد راح مخزن قديم والعنوان ******
يس:ماشى
نرجع لواقع تانى
احمد:شكرا ليك يا يس
يس:على ايه بس المهم ارتاح انت بس
احمد:حاضر
يس ساب احمد يرتاح ونزل
سميه:انا مش هخليك تمشى ولا تروح فى حته لغايه ما تقولى ابنى حصله ايه
يس حكلها الا حصل
سميه:يانهاررر الحمد الله حصل خير
يس:الحمد الله هستاذن انا بقا ولو احمد حصل اى حاجه ياريت حضرتك ترنى عليا
سميه:حاضر
احمد نام لأنه كان تعابن جدا
نور كمان كانت مرهقه اوى ونامو
،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،
تانى يوم الصبح صحى وحاول انه يلبس لغايه ما عرف بس طبعا بوجع جه يظبط هدومه وجه يحاول يرفع ايده وجعته جدا
احمد بوجع:ااااااااااااااااه
نور بفزعه:احمد انت كويس
احمد:مفيش انا كويس
نور قامت
نور:ايه ده انت رايح فين
احمد:الشركه
نور بنرفزه خفيفه:ازاى يعنى هو الدكتور مش قالك تستريح
احمد:ما استريحت وفى شغل لازم اخلصه
نور:ماشى استنى هنا واوعى تتتحرك
احمد:ماشى
نور راحت لبست بسرعه ووقفت قدامه
نور:بص بقا وعمل حسابك انك مش هتعمل اى حاجه
احمد:امال انا رايح اعمل ايه
نور:ولا حاجه انا الا هعمل
سندته لغايه تحت
سميه:كان لازم انهارده شغل يعنى
احمد:معلش يا ماما انا كويس
سميه:ماشى
ركبته العربيه واول ما دخل الشركه كل الموظفين قعدوا يقولو الف سلامه
دخل مكتبه جه لسه يتكلم نور بصلته واتكلمت
نور:بص بقا انت هتقعد على الكنبه ديه وانا هخلص الورق ولو فى حاجه عوزتها هقولك ماشى
احمد:ماشى
يس دخل المكتب
يس بحده:لييييه جيت انهارده ليييه مش بتخاف على حياتك
احمد:انت شايفنى شاغل منا قاعد متزنب هنا
يس:احسن والله خير ما عملتى يا نور ولو عازاتى حاجه انا موجود
نور:تمام حاضر
بعد تلات ساعات من الشغل
احمد:طب ريحى شويه انتى تعبتى اوى
نور:ماشى ايه رايك جت تكمل لقت الباب فتح
بنت شعرها اصفر ولبسه فستان
مايا:كده اخص عليك اعرف من بره يا احمد اعرف انك تعابن بالصدفه
احمد فى نفسه اووووبا ايه الا جابها ديه
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
ياترى مين ديه ؟
ونور هتعرف تمسك نفسها ولا لا؟
تعلقاتكم♡
أنت تقرأ
اتجوزت كابتن
Romanceبنت تعبت فى حياتها اوى وبابها رفضها فى حياته كان عايزها ولد فهى بقت تعمل زى الصبيان وبقيت تلبس زيهم وبقيت بتلعب كاراتيه علشان تدافع عن نفسها لغايه ما جدها رفض الوضع ده يا ترى جدها هيعمل ايه والبنت ديه حياتها هتفضل زى ما هيا ولا هتشقلب تعالو نشوف