EYFET VE SAVAŞ

bölüm 1

Ateşten:

Sabah uyandım kahvaltı için hazırlanıp yemekhaneye gittim.

Ateş : Günaydın millet!

Nazlı : Günaydın sanada.

Bahar : Sen camın kenarında napıyorsun öyle?

Su: yazı yazmak istedim.
Feyzullah : Yine mi ?

Su : Evet yine ayrıca sanane!

Fethi: Hadi ama kızlar bu alaya geleli dört gün oldu hemen tartışmaya başladınız. Oturun ve yemeğinizi yiyin!

Feyzullah: Emredersiniz komutanım!

Demesiyle kahvaltıyı yapmaya başladık.

Biz yemek yerken Erdem Albay'ın sesiyle oraya doğru döndüm.
Gördüğüm görüntü beni şoka uğratmıştı. Eylem Erdem Albay'ın yanındaydı.

Erdem : yeni istihbarat elamanımız Eylem Acar.

Ateş : Nee!!

Eylem : Abi!

Diyip bana sarıldı.

Ben o an şoktaydım. Nasıl ya bu kız Fransa'da doktorluk okuyordu.

Eylem kulağıma fısıldadı;

"Senin izinden gitmek istedim abi dedi."

Neeee!! Benim istihbaratcı olduğumu nerden biliyordu ki?

Sonra ise sarılmamıza son verdik.

Erdem: Siz tanışın kaynaşın benim işlerim var hadi size afiyet olsun.

Tüm tim : Sağolun komutanım!

Nazlı babası gitmeden konuştu;

Nazlı : Baba!

Erdem: Efendim?

Nazlı : Benim senle ve Fethi abimle konuşmam gereken birşey var.

Erdem: Tamam gel Fethi oğlum sende.

Tamam anlamında başını salladı. Ve Erdem Albayın peşinden gitti. ne kadar şanslıydılar, kos koca Erdem Albayın çocuklarıydılar vay be
Eylemin sesiyle irkildim.

Eylem : abi geldiğime sevinmedin mi ? Dedi tatlı sesiyle.

Ateş : Sevindim sevinmesine ama seçtiğin yol çok tehlikeli umarım farkındasındır.

Eylem : Biliyorum ama umrumda değil.

Keşanlı : selammmm hoşgeldiniz.

Eylem : hoşbulduk.

Keşanlı'dan:

Yanımdaki Feyzullah'ı dürttüm ve kulağına fısıldadım;

Keşanlı : Lan koskoca Asker Ocağı kızlar konseyine döndü amk.

Feyzullah : Aman sus abi duymasınlar.

Keşanlı : hayır yani anlamıyorum niye Asker olmak istiyorsunuz gidin evinizde yemek yapın çocuklarınıza bakın abi.

Eylem : Efendim? Birşey mi dediniz.

Feyzullah: Öhöm öhöm hayır çok sevindi sizin geldiğinize.

Eylem: Teşekkür ederiz. Bizde burada olmaktan gurur duyuyoruz.

Keşanlı : Aman ne güzel

Kız ateşin sesiyle ona döndü.

Eylemden:

Abimin sesiyle ona döndüm.

Eylem : Efendim abi?

Ateş : Hadi yemeğe devam edelim.

Keşanlı : Aynen konuşmaya daldık.

Herkes masaya oturdu. o sırada Erdem Yarbayın peşinden giden iki kişide geldi.

Ateş : Sonunda gelebildiniz.

Fethi : Nazlı geç otur canım.

Diyip sandaleyeyi çekti.

Nazlı ise oturdu.

Nazlı : Teşekkürler abi. dedi.

Eylem ise beni dürttü ve kulağıma fısıldadı;

Eylem : Sende hiç böyle hareketler yok abi.

Ateş : Ben bunun gibi kılıbık değilim.

Eylem : Ne alakası var ya?

Ateş : Sus!

Eylem : Ama

Ateş: suss!

Eylem: Offf tamam. Bare tuzu uzat!

Tuzu aldım ve ona uzattım.

Eylem : teşekkürler abi dedi yüksek sesle. Ben ise cevap vermedim.

Yemekten sonra kızlar sofrayı kaldırdı. şimdi ise Eylem herkesle tanışmıştı. Son olarak Avcıyla tanışıyordu. bu avcımıdır nedir hiç sevmiyorum. bunu bir haftadır burada özel tim olarak getirdik, bu bir hafta içinde hep soğuk bir kişiliği vardı.

Eylem : Timdeki herkesle tanıştım sen hariç sen kimsin?

Avcı : Fethi bunu bilmen yeterli! diyip gitti.

Eylem : Aaa tamam!

Dedi tatlı bir şekilde

Eylem : Yanlış birşey mi dedim ben abi?

Ateş : Hayır canım, bu hep böyle sert
Kendini birşey zanneden zübbe' nin tekidir.

Nazlı : Doğru konuş abimle!

Ateş : Sus yaa!

Nazlı : bana bak diyip abimin göğsüne vurdu. Ben ise ayırdım.

Eylem : Lütfen yapmayın!

Dememle ayrıldılar.

O sırada Fethi geldi.

Fethi : Nazlı sorun ne?

Nazlı : Birşey olduğu yok! diyip gitti.

Fethi, bana baktı ve bir süre sonra konuştu;

Fethi : sen mi birşey yaptın?!

Dedi bağırarak.

Eylem : hay-ır.

dedim kekeleyerek.

Ateş : O yapsa nolur lan! Kendini ne zannediyorsun sen?

Fethi, abimi kendine çekip yakasına yapıştı.

Fethi : Ölmek mi istiyorsun lan yavşak!!

Ateş : Yavşak öyle mi!

Diyip kafa attı. Fethi yalpalandı, ve tam yumruk geçirecekken önüne atladım, yumruğun bana gelmesiyle gözlerim kapandı, ve yere doğru düştüm. Tek hatırladığım koyu bir karanlıktı...💔

Sevgilerle yazarınızdan umarım beğenirsiniz yorumları bekliyorum. 🙏😙💜