247 words
×××
"Jihoonie. Lamesa ka ba?" Nangunot ang noo ng nakababata nang marinig niya si Seungcheol, na kagagaling lang sa kwarto at bigla-bigla nalang babanat.
"Why so sudden?"
"Dapat sabihin mo bakit!" Parang batang nagmaktol naman si Seungcheol at halos magdugtong na ang kilay nito.
"Oh sige, bakit?"
Seungcheol grinned widely from ear-to-ear. "Kase gusto kitang patungan." Sambit nito at kinagat pa ang ibabang labi.
What the fuck.
"Isa pa. Sana manok ka nalang, Jihoonie."
Jihoon let out an exasperated sigh, having no choice but to answer him. "Bakit nanaman?"
"Para malimliman mo ang mga itlog ko." Sabi ni Seungcheol at dinilaan ang mga labi, kumikindat at umungol pa. Dahil doon, naibuga ni Jihoon ang iniinom niyang strawberry milk sa mismong pagmumukha ng nakatatanda.
Putangina. "Ano bang trip mo ngayon, Cheol? Magpakapokpok sa harap ko?"
"Tsk, 'to naman si Jihoonie. Pinaliguan pa ako. Meron pang mas magandang way para ma-wet ako sa pamamagitan ng bunganga m-" Hindi na natapos ni Seungcheol ang sasabihin niya nang isinubo ni Jihoon sakanya ang nilamukos niyang papel saka dumiretso sa kwarto nila at nilock ang pinto.
"Pakshet. JIHOONIE JOKE LANG, PAPASUKIN MO AKO HUHUHU." Pambubulabog ni Seungcheol sa pinto matapos iluwa ang papel na muntik nang bumara sa lalamunan niya.
"Diyan ka matulog sa labas. Limliman pala, ah."
"JIHOONIE MALAMIG DITO DI KA BA NAAAWA SAKIN HUHUHU."
"Patayin ilaw. I-lock pinto. Isara bintana. Goodnight, Cheol. Tulog na ako."
"BAKA MAY MUMU DITO AHUHUHU JI BUKSAN MO TONG PINTO."
