PLMB Chapter 2 *Continuation*

0 0 0
                                    

Kate's POV

Ang harsh ng unang pagki-kita namin ni Luis no? Hahaha well kaya hanggang ngayon 'di parin kami mag-kasundo.

Tuloy ko yung story :)

*Flash Back*

"Do you need my help?" sincere kong sinabi. Pa'no ba naman blow siya ng blow sa sugat niya. Para namang may mangyayari dun. He just nodded and I went through our house.

"Mommy! Betadinee!??" sigaw ko. Nasa taas sila e, infairness! Ang cute ng new house namen!

"Look for it! Its in the 3rd Cabinet near the television!" english!? XD

"Hanap. Hanap. Hanap. o.O Ayun!" nasa may cabinet! "Found it mommy! Thankyou." kumuha na din ako ng cotton.

Then I went back to that kiddo.

"Here" I lended him the betadine.

He's just looking at me.

"Would you like me to do it for you?" I added. He's still crying, ugh

"O-okay" then he arranged his position. (enedew?)

I started putting betadine to his wound. Really careful, mahirap na baka masipa ako nito may lahi palang kabayo. HAHAHAHA

"O-ouchh" arte! -.-

"Shh" then I continued putting betadine. After a few minutes I think Its done!

"Kate!"

"Luis!"

napalingon kaming dalawa ng may sabay na tumawag sa'min. So Luis is his name huh? Pagkalingon ko, I saw my mom with a friend I think?

"Baby Kate nagkita na pala kayo" sabi ni mom. Habang papalapit sa'min. Tumayo na kami ni Luis sa pagkaka-upo and I helped him to stand. May sugat nga diba!?

"I guess we don't have to introduce you to each other huh?" sabi nung kasama ni mommy.

Nagtinginan lang kami ni Luis, at sabay kaming umiling.

"What do you mean?" sabi ni mommy then napatingin siya sa sugat ni Luis.

"What happened!?" sabi ni mommy then lumapit din yung isang babae kay Luis

"Are you okay baby?" naga-alalang tanong nung babae

"Y-yes ma, I'm okay na" sabi ni Luis

"Did she helped you?" tanong ni mommy kay Luis. Luis just nodded

Pagkatapos nun pinakilala na kami sa isa't-isa. Mommy pala yun ni Luis. Medyo 'di niya kamukha. Btw ang tahimik ni Luis. Nahihiya lang siguro? Pero kung makasigaw sa'kin kanina ah. Sabay-sabay kaming nag-lunch sa new house namin, mag-bestfriend pala mommies namin and after eating nag-punta ako sa backyard and umupo.

"H-hi" pag-talikod ko bumungad sa'kin si Luis.

"T-thankyou p-ala kanina ah" then he smiled at me. Mabait naman pala eh

"No worries" I smiled at him also.

"Sorry din" napayuko siya.

Tumayo ako then kina-usap siya

"Okay lang. Nai-intindihan kita, nawalan na din kasi ako ng kaibigan e. Kaya mag-isa ko lang at medyo di ako nahirapan lumipat o mag-adjust sa new house namin. Unlike you" then I gave him a sad smile.

Tumingala naman siya at sinabing

"So? Can we be friends?" tanong niya.

"Sure!!" masayang kong sabi

"Friends!?" dag-dag ko then I lended my hand.

"Friends" sabi niya then we shake hands.

End of Flash Back

After nun iisang school lang din pala kami in-enroll kaya sabay kaming pumasok everyday. Hanggang sa highschool ng Tho University parin kami. Niloloko nga kami ng mommies namin na mag-gf bf daw kami. Like duh!? Bestfriend ko lang siyaa, and if I know malabong magkakagusto sa'kin yan. Iba tipo ng babae niyan siguro kabaligtaran ko.

Please, Love me backTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon