Dedicated to you (Name written above) Thank you for reading my works! :)
RHUAN'S POV
"Okay guys! Very good job! Pack up naaa!" narinig ko ang nangingibabaw na boses ng direktor habang inuutusan ang mga staff at mga artistat. Pack up na. Panahon na para magpahinga.
Tapos na ang show at panahaon na para harapin ang realidad.
"Rhuan! Paki-bigay naman to sa boss Dion mo oh!" paki-usap sa akin ng kapwa ko staff na si Geli.
"Ah sige, ako na ang bahala." sagot ko naman sa kanya sabay ngiti.
Umalis na ako sa set dahil naayos ko naman na ang mga gamit ni Sir Dion. Hinintay ko rin siyang makarating sa aming sasakyan. Kasama niya pa kasi ag ka-love team niya at nagpapa-interview na si Ma'am Krizy.
Ilang minuto na ang lumipas, napakatagal namana ata nila. Nilalamok na ako rito, pero wala akong magagawa hindi ako maaring umalis hanggat hndi siya dumarating.
Segundo.
Minuto.
Ilang oras na ang lumipas pero wala pa rin siya. Naiiyak na ako. Malapit na sumapit ang 12:00 pero wala pa rin siya. Pwede naman niya akong itext kung hindi siya sasabay sa akin at uuwi na ako mag-isa.
Ano ba namang buhay to o!
"Oh! Rhuan, hindi ka pa uuwi?" tanong sa akin ng isang ko pang katrabaho.
"Hindi pa eh, wala pa si Sir. Hindi pa pwede." sagot ko na alng sa kanya sabay bigay ng isang tipid na ngiti,
"Ahh ganoon ba. Sige mag-iingat ka nalang. Pasensya na at hindi kita masasamahan. Bye!" Paalam niya sa akin sabay mabilis na umalis,
Hayy! Mag-isa nanaman ako. Isang malamig at madlim na gabi na ako lamang mag-isa.
AYY! Cold lonely nights ang peg!
Dahil nga sa sobrang na-boboring na ako at mahigit tatlong oras na ata akong naghihintay dito mag-isa ay nagdecide ako na maglakad lakad, May mini garden kasi rito at may playground yung kaninang pinag-shootingan kaya siguro doon na lamang ako tatambay.
Hindi pa man ako nakaka-apat na hakbang ay may narinig na ako.
Isang strum ng gitara.. Gitara?
"Kung may taong dapat na mahalin
Ay walang iba kung 'di ikaw
Wala 'di bang makakapigil pa sa akin
Binuhay mong muli ang takbo
At tibok ng puso sa'yong pagmamahal
Ang buhay ko'y muling nag-iba
Napuno ng saya (Napuno ng saya)
Sa Lahat 'di maari, 'di maaring iwan
Wala ng makakapigil kahit na bagyo man
Paano kung ikaw na mismo kusang lilisan?
Paano ba?
Kung mawalay ka sa buhay ko
Kung pag-ibig mo'y maglaho
Paano na kaya ang mundo?
Kung sa oras 'di ka makita
Kung ika'y napakalayo na
May buhay pa kaya 'tong puso?
'Yan lang ang maaari natin, sadyang matatanggap
Habang ako'y may buhay
Mahal na Mahal kita
Higit pa sa iniisip mo
Binuhay mong muli ang takbo
At tibok ng puso sa'yong pagmamahal
Ang buhay ko'y muling nag-iba
Napuno ng saya (Napuno ng saya)
Sa Lahat 'di maari, 'di maaring iwan
Wala ng makakapigil kahit na bagyo man
Paano kung ikaw na mismo kusang lilisan?
Paano ba?
Kung mawalay ka sa buhay ko
Kung pag-ibig mo'y maglaho
Paano na kaya ang mundo?
Kung sa oras 'di ka makita
Kung ika'y napakalayo na
May buhay pa kaya 'tong puso?
'Yan lang ang maaari natin, sadyang matatanggap
Habang ako'y may buhay
Mahal na Mahal kita
Higit pa sa iniisip mo
Mahal na Mahal kita
Mahal na Mahal kita
Mahal na Mahal kita
Higit pa sa iniisip mo.."
Nang matapos siyang kumanta patuloy na lang sa pagbuhos ang mga luha ko.
"Happy Birthday Bubu Bear, Rhuan Marquez, my Rhuan, my Queen.. Mahal na mahal kita" sambit niya sabay yakap sa akin at halik sa aking noo.
"Thank you. thankyou so much Bubu Bear, Thank you Dion. Ilove you too! Nakakinis ka! Hindi ako prepared. Hindi ko to inexpect! Nakakainis ka! Iniwan mo pa ako kanina! Ang lamok tas ang lamig! Kainis ka talaaaaaaaagaaaaaaaaa!"
"Oo na nakakainis na, pero okay lang.. POGI naman tapos mahal mo pa." pabiro niyang sabi habang patuloy akong yakap.
"Sabi ko lang mahal kita, wala akong binaggit na pogi ka. Pwede ba!" pabiro ko namang ganti sa kanya at kunway naiinis
"Ahh! So, hindi ako gwapo? Edi break na lang tayo. Marami namang naghihintay at nag-aabang sa akin diyan eh" sambit niya na sinabayan pa ng nagtatampong mukha.
'Sige na nga, tama na ang kalokohan! Basta, thankyou for everything. I love you!"
"I love you more.. And bubu bear, pwede bang maging official na talaga tayo?"
Official? Eh okay naman kame ah. Official naman kame.
"What do you mean? Official nanaman tayo ah, Mr. Dion Francisco."
"Uhhm. i mean sa public, para alam na nilang taken na ako, taken na ang puso ko ng isang Rhuan Marquez." ani ni Dion.
ANO? Malalaman ng lahat? Hindi pwede!
Masisisra ang loveteam niya. Masisisra ang career nya! Ayokong maging dahilan ng paglubog niya bilang artista.
"Dion, alam mong hindi pwede. Masisisra ang career mo. Ang loveteam niyo ni Miss Krizy. Ayokong makasira sa career mo. Please.. Sa susunod na lang." sagot ko naman sakanya.
"Bubu bear, wala akong pake, Hindi ko na kaya na ganito, na palihim tayo. Wala akong pake kung malaos man ako at ayawan ng mga suppoters ng loveteam namin ni Krizy. Kung mahal talaga nila ako ay magagawa rin nilang mahalin ang taong mahal ko. At ikaw yon Rhuan. IKAW! Mas mahalaga ka kesa sa anu pa man. Kaya please.. Let us stop this off cam love affair. Let us be official in public."
END
SONG USED: Mahal na Mahal by Sam Concepcion.
Note: Wait for Part 2. Krizy's Point of view. Ang ka-loveteam ni Dion.
Enjoy Reading! :)
PS. Madalian to. Sorry kung maraming typos.
BINABASA MO ANG
Short Stories Collection
RomanceDifferent Stories, Different People, Different Personalities, Different Scenes in one BOOK. Short Stories Collection.