Coreen's POV:
Ansabeeee ng Pilipinas ha? In all fairness, maganda 'tong school, pero ba't yung nadadaanan ko kanina parang ang EWAN ng buhay nila? Yung mga bahay yung may gulong sa taas? Ah basta yun yun. Pasensya naman, di ko alam term e.
And oh, did I mention, common sense na rin, marunong po akong magtagalog kahit na sa California ako tumira. :)
So here's the story, si Kayla ang baliw na bestfriend ko transfered here in Manila. Sooooo, ayun sinundan ko siya. Di ako sanay na di siya kasama e, simula kasi bata kasama ko na yung baliw na yun. Fortunately my mom allowed me even if it's hard.
I planned na i-surprise si Kayla. Di niya kasi alam na dito ako mag-aaral. Bwahahahahaha, so I called her. Ayun gulat ang loka. Sabi ko mauna na siya sa classroom e, nag-yes naman siya.
So..After kong kinuha yung form na ewan ko kung ano sa Office of The Administrator, agad kong pinuntahan yung classroom na binigay sa akin.
*Takbo*
*Akyat*
*Lakad*
*Ayos sarili.*
*Hinga ng malalim.*
*Knock-Knock*
In-open siya ng isang teacher na maputi, mukhang strikto at nakasalamin. Pero di siya mukhang matanda, malamang bata. :|
"Good Morning Ma'am." I greeted her and gave her my most charming smile.
"Do you belong in this class miss?" she asked me sabay baba nung salamin.
"Yes. 3rd Year 1A." I answered then smiled again.
"Owkay come in." sabay pinapasok ako sa loob.
The room..It's a bit larger kesa sa room namin sa Cali. Aba naman. Maunlad pala dito.
"Okay, what's your name hija?" tanong niya habang may tinitignan na paper habang hawak ang ballpen niya. Nakatayo pa rin.
"I'm Coreen Cynthia Lee." I told her.
Nag-nod lang siya tapos nilibot ng mata niya yung buong classroom.
"There." she said while pointing on a vacant seat in front, beside hmmm. Katabi ng guy na nakayuko pa sa table.
"You seat there. Thank you." sabi nung ma'am.
"Okay." sabi ko naman.
Umupo nga ako sa tabi at binaba ang bag.
Sino ba 'tong katabi ko?
Aba naman, natutulog ba 'to o baka naman lumoloner lang ang peg di kaya? :D
First day na first day eeeeee. Asan na ba kasi yung bestfriend ko? Sabi o mauna siya dito ah. Saan na kayo yun? Wala akong kausap. :|
*Lingon-Lingon*
Wala naman siya. Hanubeyen.
Naboboring na ako talaga. :(
Ako pa naman ang type ng girl n di sanay tumahimik sa isang sulok, maliban na lang kung lonely ako. Pero sa ngayon kasi, hindi e. :D
Ahhhh. Alam ko na. Wahahahahahahaha!
*Tapik sa nakayukong katabi.*
*Tapik ulit.*
"Pssssst."
Walang ano-ano'y kaagad na bumangon ang katabi kong nakayuko kanina.
1
2
3
4
5
Ang pinakaunang gwapong nilalang sa Pilipinas na nakita. Ohgosh, hormones ko. The eff. Pigilan niyo ako,pigilan niyooooo!
Ang puti niya, ng ganda ng mata, ang kissable ng lips, basta ang gwapo.
Kaso...Nakasimangot, naistorbo ata.
"What? Stop drooling first before you answer. Tssss." mahina at pabulong niyang sagot.
Daf*ck? Eh mayabang pala e, major turn-off. -____________-
"Am I drooling Mister? The eff. Please be nice." mahina ko ring sagot sabay hinawakan ang giid ng labi ko.
Wala namang saliva. >.<
"Psh. Bago ka nga pala dito. Ang cute mo Miss Sungit." sabay pinisil ang kanan kong pisngi.
Yay, so gay.
"So gay..." I told him.
"Ano crush mo ako?" sagot naman niya.
O.O
=.=
"Haaaaa?" gulat at di komportable kong tanong.
"Wag kang mag-alala, crush din kita." sabay ngumiti siya.
Ha??? Crush daw niya ako?
:">
Ang landeeee.
BINABASA MO ANG
My Worst Nightmare Yet The Sweetest One. (Side-Stories).♥
Fiksi RemajaL-O-V-E. Why is love so powerful?
