Elvin Avlu (Azden)

Bölüm 11

Azradan..

Kudretler yemekhaneden çıkınca bakıştığım tabağımdan gözlerimi çektim, ayağa kalktığımda herkes ayağa kalktı.  Hep birlikte yemekhaneden çıkıp bloğa ilerlemeye başladık. Deniz yanıma geldi, yüzünden endişe okunuyordu.

"Halletmişlerdir değil mi?"

"Halletmişlerdir, on dakika içinde bloğa gelmezlerse gideriz arkalarından."

Kafasıyla beni onayladı. Yüzünden kızlar için endişe ettiği belliydi. Her ne kadar kavgalı olsakta bu hallerine üzülüyordum.

"Endişelenme, hallederler." Kafasını bana çevirdi ve mavilerini benimle uluşturdu. Yemekhanedeki gibi sinirle değil, şevkatle bakıyordu.  Kalbimde bir sızı hissettim. Mavilerini benden esirgememeliydi.

Elini bana doğru uzattı, gülümseyerek ellerimizi birleştirdim. Gözlerimin dolmasını engelleyememiştim fakat ilerlediğimiz koridorun tavanına bakarak göz yaşlarımı geri gönderdim. Şu an sırası değildi.

Bloğa girdiğimizde kızlar endişe ile etrafta dolanmaya başladı.

İçimde ki endişeyi sakladım, kızları sakinleştirmem gerekiyordu. "Ya bir sakin olun. Bade ile Hasretin halledemeyeceği bir plan değil bu."

Deniz hala bırakmamış olduğu elimi güven vermek istercesine sıktı. "Aynen kızlar, plan gayet güzel işledi. Sorun çıkmaz."

Rüzgar ayağa kalktı. "Ne olur ne olmaz ben emanetleri toplamaya gidiyorum."

------------
Badeden..

Deniz beni yemekhaneden kovduğunda sinirle çıktım. Bence gayet inandırıcı kavga etmiştik. Hasret üstüme atladığında bir an gerçekten nefes alamamıştım. Şapkamı kafama geçirerek hırkamın fermuarını sonuna kadar çektim. Karanlık duvarlardan birisinin arkasına saklanarak gelecek kişiyi beklemeye başladım.

Hasret yemekhaneden çıkarak ıslık çaldı. Bu aramızda ki iletişimin yoluydu. İyiysem ıslık çalacaktım. Islığına ıslık çalarak karşılık verdim. Muhtemelen o da bir yerlere saklanmıştı.

Geçen bir kaç dakikanın ardından Naciye yemekhaneden çıktı. Ona görünmemek için duvara iyice saklandım. Naciye arkasını kollayarak ilerleyince koridorun sonuna kadar peşinden gitmeyip ilerlemesini izledim.

Dikkatli davranıyordu. Naciye koridorda sapınca koşar adımlarla peşine gittim ve duvarın arkasından kafamı çıkarttım. Etrafı kolaçan ederek çamaşırhaneye girdi. Naciye çıkmadan önce çamaşırhanein ilerisinde ki duvara saklandım. Bloğa gitmek için yanımdan geçecekti, o sırada halledecektim.

Koridorun sonunda pusmuş Hasreti gördüm. Gözlerimiz ile birbirimizi onayladık. Naciye çıkınca kafamı çekerek duvara sindim. Demek ki tuzak değildi..

Naciye yanımdan geçecekken bir elimle ağızını kapatıp diğer elimle onu duvara çektim. Çırpınmaya çalıştığında bıçağı çıkartarak boynuna dayadım. Korkuyla gözlerini açtı. Ses çıkarmaması için ağzını tüm gücümle kapatırken, cebinde ki malı kolayca aldım ve belime yerleştirdim.

Yanımıza doğru birinin hızla yaklaştığını duyunca Naciyeyi önüme aldım. Bir kolumla boğazını sıkarken bıçağı diğer elime alarak gelecek kişiye karşı pozisyonumu aldım. Karşımda Hasreti görünce şaşkınca ona baktım. Plan böyle değildi.

"Kudretler geliyor aldıysan gidelim çabuk."

Kafamla Hasreti onayladım. Bıçağın arka kısmıyla Naciyenin kafasına tüm gücümle vurdum. Kafası kanarken bilincini kaybetti. Onu yere koyarak Hasret ile birlikte tuvaletlere koşmaya başladık. Kudret Naciyeyi görüp olayı anlamadan uyuşturucuyu tuvalete  dökmemiz gerekiyordu.