to your world

Chapter 2 🏰

Author's note
      Sorry ko ngayon lang ako nagupdate.sorry po sa mga typos ito po kasi ang una una kong story kaya bare with my mistakes. Sana magustohan ninyo. Sorry po kong may mga wrong grammars kasi hindi po ako masyadong magsalita ng tagalog.

At mag uupdate po ako every week kay keep reading.
Tnks.

At sana maraming maka basa nito.
Enjoy.

.........................

Yxea POV

        Shit...napa hawak ako sa ulo ko,ang sakit.Unti unti kong iminulat ang mga mata ko. Nasaan na ba ako,sa pagkakatanda ko nasa silid ako ahh .bakit puro puno na lang ang nakikita ko.

”prinkìpissa”prinsesa. Mabilis akong lumingon sa likod ko. Sa isang sulok ay may nakita ang akong naka tayo doon.Hindi ako makapaniwala. Totoo ba ito o panaginip lang. Dahil ang nasa harapan ko ngayon ay isang halimaw. wala itong buhok,may mga matutulis din itong ngipin na sa isang kagat lang nito ay siguradong ubos kana. Bumilis bigla ang tibok ng puso ko nang naglakad na ito sa direksyon ko.

Ngayon kitang kita ko kung pa'nong tumulo ang laway nito. Parang gutom na gutom na ito,parang hindi pa naka kain ng isang linggo. Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko.habang papalapit na palapit ito ay hindi na maibsan ang takot na baka hanggang dito lang matatapos ang buhay ko.isang iglap lang ay tumalon ito patungo sa direksyon ko.

Ipinikit ko nalang ang mga mata ko.naka pikit parin ako hanggang ngayon pero wala parin akong maramdaman na kahit ano.tanging naririnig ko lang ay mga ungol.

Dahan dahan kong iminulat ang mga mata ko at nagulat na lang ako na hindi halimaw ang nasa aking harapan. Kundi isang gwapong lalaki na naka suot ng pang kawal na damit.may hawak din itong ispada na may bahid pang berde na dugo.

“prinkípissa”lumuhod ito ng isang segundo at mayamaya ay tumayo ito. bigla itong nagsalita.
 

         “ umalis na po tayo mahal na prinsesa at baka marami pang wendigo ang maka kita sa atin.baka hindi na tayo makauwi ng buhay sa inyong palasyo”sabi nito habang naglalakad. Wendigo?yon ba ang halimaw na pinatay niya? At palasyo? Kailan pa naging palasyo ang bahay namin.

      Magtatanong na sana ako ng biglang sumakit ang aking ulo at kasabay nito ng pag ilaw ng kwintas na ibinigay ni lola. Naramdaman ko nalang na mayroong bisig na naka pulupot sa katawan ko at dahan dahan akong binuhat.

..............................

Umiikot ang paningin ko nung sinubukan kong magmulat ng mata.pumikit ako nang mariin at huminga nang malalim.pagmulat ko ay unti unting luminaw ang paligid.

Doon ko lang na realize na napapaligiran ako ng mga babae.

      “pinkípissa,helena mabuti na ba ang iyong pakiramdam? ”nag aalalang tanong sa akin ng isang babae na may hawak na damit. Maya maya pa ay may pumasok na isang babae at isang lalaki na may katandaan na.

    “Anak.mabuti na ba ang iyong pakiramdam?mabuti na lang at nakita ka ka-agad ni absdy. Dahil kong hindi baka ano na ang nangyari sayo ”umiiyak siya habang yakap yakap ako.

  “ahh okay lang naman po ako.....ina”naka ngiti sabi ko.natigilan ako ng biglang kumunot ang kani lang noo at para bang nabigla sila sa akin sinabi.

“bakit po? may na sabi ba akong masama?” naguguluhan sabi ko. Bigla bumusilak ang kanilang mukha.

“ hindi naman anak.nabigla lamang kami dahil tinawag mo akong ina”nasasayahang saad niya.hmmm siguro masama ang ugali ng helena na yun.magulan ay parang hindi niya ginagalang. Ano kaya ang magyayari sakin kung nalaman nila na hindi ako ang kanilang anak. Siguro matutulad rin akon sa halimaw. Tigok na.sayang naman itong biyayang ibinigay sa akin kung hindi ko lulubusin at sa dami daming kataohan ay naging princesa pa ako.

Na putol ang aking pagiisip nang may pumasok bigla sa kwarto. Ito ay isang maganda na babae. Siguro parehas lang ang idad namin.

Tumingin ito sa akin na parang naguguluhan.

“ Ate? Buhay ka?”ang naguguluhang espresyon niya ay biglang naglaho at na palitan ng takot.tumingin naman ito kay ina na bakas parin ang takot sa kanyang mukha.

“ina ako'y magpapahinga lamang.masakit kasi ang ulo ko ngayon”sabi niya.

“oh sige anak mag pahinga ka na”sagot naman ni ina. Nagmadali naman itong umalis sa silid.si ina naman ay bumaling sa akin.

“anak magpahinga ka narin upang bumalik ang iyong lakas. Si absdy na ang magbabantay sa iyo dito”nakangiting sabi niya at hinalikan ako sa noo,at ganun din si ama.Mayamaya rin ay naka tulog na ako.

Pagkagising ko ay maggagabi narin.

“hindi ikay si helena tama?” napatingin naman ako sa nagsalita.biglang lumaki ang mata ko ng na realize ko ang sinabi niya...well siguro pwede ko namang sabihin sa kanya ang totoo.may tiwala naman ako sakanya,at isa pa siya ang nagligtas sakin nang muntik na akong makain ng halimaw na yun.

“paano mo na laman?”pabalik kong tanong sa kanya.

            “dahil alan ko kung nasaan ang  totoong princesa.ito'y napagtagumpayan ng makuha ni typhon.ngayon ang princesa ay nasa kanyang kaharian”pagalit na sabi niya.

“ typhon?”tanong ko sakanya.pero imbis na sagutin ako ay ibinigyan niya sa akin ang isang libro. Naka sulat dito ang ibat ibang kasi ng nilalang.sinalubong ko naman siya ng tingin.bakit wala siyang itinatanong tungkol sa akin.kung bakit ako narito at kung sino ako.pero bago pa ako maka pag salita ay inunahan na niya ako.

      “alam ko na ang lahat kong sino ka. saan ka nang galing at kong paano ka na punta dito”sabi niya.tinignan ko na man siya na para bang hindi ako naniniwala.

“may kakayanan akong malaman kong ano ang totoo at kung anong klase kang nilalang”aalis na sana siya kaso bigla ito lumingon sa akin at nagsalita ulit.

“At saka wag na wag mong tatangalin ang kwintas mo dahil ito ang magsisilbing proteksyon mo dito sa aming mundo”sabi niya at umalis na lang bigla sa silid.

Wag daw alisin ang kwintas at ano naman kaya ang magyayari kapag inalis ko itong kwintas?nagbuntong hininga nalang ako at binuksan ang libro.hinanap ko nalang ang salitang typhon.

Typhon

        Garganatuan beast with serpent limbs. The only chosen is able to defeat him and banish him in the underworld.

Oh my god.ano batong nangyayari.saakin una naging prinsesa nila ako.ngayon naman mga halimaw.Oh my god help me lord.   

...............

Authors note

Thank you sa mga nagbasa keep reading.