Heves Yöreoğlu nun ağzından :
Her zaman ki gibi annem in ;
"Hadi kızım kahvaltı hazır" . Sesi ile uyandım yatağımı topladım , pijamalarımı değiştirdim daha sonra da saçımı topuz yapıp aşağıya indim.
- Günaydın benim canım ailem .
Mehmet Yöreoğlu : Günaydın bal torunum .
Orhan Yöreoğlu : Sana da günaydın kızım .
kahvaltıları mızı yapmaya başlamıştık.
Hülya Yöreoğlu : Kızım ne yapacaksın bugün.
- Okula gitmem gerekiyor anne girmem gereken dersler varda Şu sıralar yoğunum .
Hülya Yöreoğlu : Tamam kızım.
Mehmet Yöreoğlu : Seni çok yoruyorlar sa başka okula aldıralım torunum.
- Yok sağ ol Dedeciğim . . Doğuda görev yapanların yanında benim yaptığım hiç bir şey . ( biraz duraksadım )Aslında ben de Doğu da görev yapmak isterdim . son söylediklerimden sonra herkes sustu . Neden anlamıyorum ki ben burada değil Doğuda görev yapmak istiyorum .
- Neden sustunuz ?
Mehmet Yöreoğu : sen bizim en önemli varlığımız sın sana bir şey olmasını istemeyiz .
- En fazla ne olabilir ki ?
Orhan Yöreoğlu : oralarda çatışmalar oluyor bombalar patlıyor.
- Ben de kendi mi bombaların çatışmaların, ortasına atmayacağıma göre.
Hülya Yöreoğlu : Uzatma kızım .
- Anne sen de mi ?
Elimdeki çatalı ve bıçağı sert bir şekilde masaya bırakıp ;
- Ben çıkayım geç kalacağım .
Hülya Yöreoğlu : Daha erken kızım
- Yok ben çıkayım . Dedim ve evden çıktım . Beni korumaya çalışıyorlar, ama bilmiyorlar ki beni sıkıyorlar . Çok sinirlenmiştim Şeytan diyor ki . " Doğuya git görev yap ."
YAZARIN AĞZINDAN DEVAM :
Heves evden çıkmıştı
Mehmet yöreoğlu : Orhan benim ile çalışma odasına gel
Orhan Yöreoğlu : Geliyorum baba.
Mehmet ve Orhan içeri girdiler kapı hafif açık kalmıştı
Mehmet Yöreoğlu : Bu yaptıklarımızı kimse bilmeyecek Hülya bile .
Orhan Yöreoğlu : Ama baba.
Mehmet Yöreoğlu : Eğer birisi duyar sa seni evlatlıktan reddederim Miras tan da yararlanamazsın
Orhan : Peki baba.
O sırada Mehmet Y. kapıda Hülyanın onları dinlediğini fark etti.
Mehmet Yöreoğlu : Hülyaa !
Orhan Yöreoğlu : Ne oldu ? Ne bağırıyorsun ?
Mehmet Y : Karın her şeyi duydu.
Orhan Y. : Ne yapacağız?
Mehmet Y. : Ya susacak ya da ölecek.
Orhan Y. : Nasıl ya . O benim karım baba.
Mehmet Y. : Bende babanım . Karınlar konuş kimseye bir şey söylemesin ya da ikinizde defolup gidin.
Orhan Y. : Ama
Mehmet Y.: Ama sı filan yok .
Orhan : Tamam Baba.
Orhan çalışma odasından çıkıp hemen Hülya'nın yanına geldi.
Hülya : Ne yapıyorsunuz siz . Bana söylemeyecek kadar kötü şeyler mi ?
Orhan Y. : Sus !
Hülya : Sus mu ? Heves bunları öğrense ne senin ne de Mehmet Efendinin yüzüne bakmaz .
Orhan Y. : O yüzden öğrenmeyecek.
Hülya Y. : Göreceğiz bakalım öğrenecek mi ? Öğrenmeyecek mi ?
Orhan Y.: Eğer söylersen
Hülya Y.: Ne olur söylersem.
Orhan Y.: ÖLÜR SÜN !
Hülya Y.: Nee ?
