#Annecim! Şuan konuşuyorum ama konuşmaya utanıyorum.
"Biriciğim ,annem cennet kokulum affet beni demek geliyor içimden ama söylemeye yüzüm yok"Affet beni!utanıyorum hemde çok senin gibi bir anneye yapmadığımı bırakmadım annem! böyle olduğunu, olucağını bilseydim" AH"bilseydim.kendimi asla affetmiycem şimdi kuru toprağın başında ağlayacağıma sen varken ellerinden öpüp o cennet kokunu içime çekmeliydim."Annem kimsesiz öldün tek başına, Babamda asla affetmiycek beni, ben şimdi nasıl yaşarım.kendimden iğreniyorum nefret ediyorum torunun oldu senin ,ya torunun kokusunu içine çekemedin annem senden çok özür diliyorum evime geldiğinde bir yabancıymış gibi çıkışın ,affet annem bu kelimeyi söylerken yüzüm kızarıyor çünkü ben affedilmeyi hak' etmiyorum sen beni ne kadar affettiğini yazsanda o mektupta, ben asla affetmiycem kendimi hemde (ASLA) ben nasıl bakıcam torununun yüzüne? nasıl ?keşke senin yerine ben orda olsaydım şuan sana ne desemde boşşş,çünkü yoksun sadece,AFFET "ANNEM AFFET! şimdi gidiyorum ama geri gelicem sen yaşarken yanlız bıraktığım gibi bırakmayacam hep gelicem hep .....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
*BİR GÜN TEK BAŞINA *
Historia CortaYaşlı deyip geçme .. Yaşlı deyip ezme.. Onlar bir daha genç olmayacak. Ama SEN Bir gün onlar gibi yaşlanacaksın. Ve o gün Onları daha iyi anlayacaksın..☝️☝️
