BUMABA na ako sa kotse at malakas na nakapabuntong-hininga. I am dead right now,i will surely dead. Tinignan ko si Camille na ngumisi. Umirap ako sa kanya at sumabay s'ya sa'kin papasok. Tinignan ko si Mom na nakatulala sa isang baso.
"Goodluck baby~" Pang-aasar ni Camille sa'kin. Umirap ako sa kanya. Naglakad ako papasok.
"M-mom.." Nauutal na sabi ko at napaigtad naman s'ya at nanlaki ang mata'ng tinignan ako.
"H-helium?" Tumango ako at ngumiti. Tumakbo naman s'ya sa'kin at niyakap ko s'ya ng mahigpit.
"Mom. I'm here now." Hinaplos ko ang likod n'ya dahil umiiyak s'ya. Napangiwi naman ako at tumawa lang si Camille. Abnoy.
"We t-thought you're gone! You made me worried!" Inis na sabi ni Mom at Bumitaw sa yakap ko.
"I'm sorry okay? I will tell you later. Where's dad?"
"He's upstairs. He's waiting for you."
Tumango ako at pumunta na sa taas. Nakita ko si Dad na nakaupo at nakatalikod s'ya sa'kin. Tinignan ko s'ya nang nakangiti,alam ko tadtad na naman ako neto ng tanong at ano ano pa.
"Dad." Napatingin s'ya sa likod n'ya at nanlaki ang mata. Mga OA amp.
"Princess!" Tumayo s'ya at yumakap sa'kin. Parang year naman ako'ng nawala neto.
"Dad ang h-higpit ng yakap mo! Yah! Yah! Yah!" Inis na sabi ko nang paloin n'ya ako. Ngumiwi ulit ako dahil sa ginawa n'ya.
"That's for making us worried! Akala namin ay patay ka na,dahil hindi ka na daw nakita ni Camille hanggan'g sa dumating daw ang dalawang araw at wala ka pa din!" Inis na sabi n'ya at sumabay ako sa kanya nang lumabas s'ya. Nakita ko si Mommy na naghahanda ng pagkain.
"Dad. Sabi ko naman sa inyo ay ayos lang ako du'n. Ang saya ko lang dahil may natuklasan ako."
Ayu'n at kinwento ko sa kanila at nakisali naman sa Camille sa kwentohan. Ngumiti na lang ako dahil nakauwi ako ng ligtas.
"Ganu'n ba? Ako ma'y hindi makapaniwala sa sinabi mo,that's amazing!" Sabi ni Mommy na nakangiti pa.
"Very amazing!" Tinapos ko ang pagkain at tumayo na ako."I will go now to my room Mom,i'm very tired. Tingin ko ay wala pa ako'ng tulog."
"O s'ya sige sige. I will just clean this area." Tumango ako at tinignan si Camille na nagpaalam na din kina Dad.
Pagpasok ko sa kwarto ko ay nagsulat na ako sa diary ko. Humiga na ako sa kama at natulala sa kisame. Hindi pa din ako makapaniwala sa nangyari sa akin. I thought I'm just dreaming,pero totoo nga pala na nangyari 'yun. Nag-iisip lang ako nang nakita ko ang phone ko na umiilaw,kinuha ko at tinignan. May text pero wala naman name.
Unknown:
You forgot your clothes here. This is Silver. Save my number from now on we're going to contact each other.
Ngumiti ako dahil sa text na 'yun. That's nice for me. Pero kung naiwan ko du'n ay nakakahiya naman ako na nga ang nakituloy nag-iwan pa ako ng kalat. Umiling ako na nag reply.
To silver:
Thank you for keeping it. Kukunin ko na lang 'yan sa susunod na magkita tayo.
Wala pa'ng minuto ay nag reply agad s'ya. Ang bilis naman? Hindi pa pala s'ya tulog.
Silver:
Welcome. Why you still up? Ano'ng oras na.
Dumapa naman ako at tinignan ng paulit-ulit ang text n'ya.
YOU ARE READING
OUR DISTANCE
RandomI am from Philippines and he's from Outer space,we are hundred miles away. But,distance is just a word and love is the path to close the widest distance.