zor karar

531 23 2
                                    

Sabaha kadar yediğim dayaktan ve yüreğimin acısından kıvranıp durdum. Tam uykuya dalmıştım ki annem üzerimden yorganı çekti .

"Hadi kızım kalk bu gün büyük gün

Doğruldum ve gözlerimi annemin gözüne diktim .

"Öyle mi anne. Sesim o kadar savunmasız o kadar acınası çıkmıştıki göz yaşlarıma hakim olamadım
Devam ettim gözlerinin içine baka baka. Kızının bir hiçliğe yolcu gitmesi. Seni mutlu mu etti. Ha. Mutlu musun . Bütün hayatımı elimden çaldığınızın farkında değil misiniz.
Hıçkırıklarım dahada bastırmıştı. Yani bugün senin için büyük gün mü anne. Ben sana söyleyeyim. Bu gün benim ölüm günüm anne. Bu gün benim yandığım gün. Bu gün benim nefessiz kaldığım gün .
Şimdi mutlu oluyorsun olmuyormusun bilemem

Annem dedi bitanem evlenmek zorundasın. Oda ağlıyordu. Elini omzuma koydu

Gözlerine bakarak devam ettim çek o elini benim seninle işim kalmadı sen beni yıktın anne sen beni dağıttın ,parçaladın  beni şimdi çık odamdan
Sorgusuz sualsiz. Çıktı odamdan beni bir hiçliğin ortasında tek başıma bıraktı. Aynanın karşısına geçtim . Ruhum bedeninden çıkmış gibiydi ölmüşüm de kimse toprağa koymamış beni. Gözlerim ağlamaktan şişmiş kızarmış . saçlarım birbirine karışmış . Kolumda ve boynumda morluklar
Resmen berbat bir haldeyim.

Evin içinden kuzenimin sesi geliyordu. Şöyle bir bakarsak bu dünyada beni anlayan tek kişi diye bilirim. Benden 3 yaş büyük ama o benim annem gibiydi her zaman odama girdiğinde sersefil olmuş Halime baktı gözü direkt boynumda ki ve kolumdaki morluklara kaydı.

"Zeynep. Sen iyi misin

Ona sıkıca sarıldım. İki lafımdan biri. Beni almalarına izin verme. Lütfen abla ben evlenmek istemiyorum bırakma beni onlara

Şşş ağlama Zeynep. Ben senin yanındayım bir bak etrafına evin sefilliğine bak istemezmisin  geniş güzel bir eve çıkmak.

"Ama abla  bir evde mutluluk yoksa neye yarar o evin genişliği .

"Bak canımın içi. Daha çocuğu tanımıyorsun  belki iyi biridir. 

"Ben yalnız kalmak istiyorum.

Aradan iki saat geçmişti kuzenim sevginin getirdiği elbiselerden birini giydim morlukları dahi kapatmadım. Babam biraz rezil olsun

Ardından tüm gücümü kullanarak sarpı aradım.
Alo Sarp

Bitanem iyimisin

İyiyim.  

Seni gelip götüreyim

Olmaz Sarp artık ben yokum

Sen  ne diyorsun.

Diyorum ki  ben evleniyorum. Beni evlendiriyorlar. Ben evlenmek zorundayım Ona  kırıcı konuşmak zorundaydım beni unutması kolay olsun diye

Unut beni çünkü ben seni unutucam

Yapma bize bunu Zeynep

Yaptım bile özür dilerim.   Telefonu kapattım

5 dakika sonra bir mesaj geldi sarptan

Bak Zeynep diye başlıyordu. Ben geçmişimide geleceğimide senin üzerine kurdum . Ben sadece sen varken mutlu oldum . Şimdi karşıma geçip seni unutmamı bekle . Senden vazgeçmemi bekleme ,ellerini bırakmamı bekleme. Sana yalvarıyorum Zeynep beni sensiz bir yaşama sürükleme .
Sen bana ben artık yokum diyince. Benim için o anlık dünya durdu Zeynep. bende yok oldum  .o an ne anladım biliyormusun sen varken bende  varolduğu mu.  Bana cevap yazmanı istemiyorum  sadece eğer bizi senle beni tercih ediyorsan seni her zaman buluştuğumuz yerde bekliyorum.  Seni. Seviyorum Zeynep

Yapma Sarp lütfen kendini seçimlerime ortak yapma.  Yalvarırım.  Yapma diye bağırıyordum. 
Ağlamam sanki hiç durmayacak gibiydi yapma  yalvarırım diye bir kez daha bağırdım  odaya benim yaşıtımda olan kuzenim girdi

Yapmasın beni seçim yaptırmak zorunda bırakmasın söyle ona sesim o kadar savunmasız çıkmıştıki

Zeynep sakin ol lütfen

Yapmasın  beni onsuz bırakmasın. Elime aldığım aynayı duvara fırlattım ve kırılan bir parçayı elime aldım.

Zeynep sakın yapma sakın.

Ben artık yaşayamam aslı ona onu çok sevdiğimi söyle

Zeynep yapma Allah aşkına ne oldu Sarp sana ne dedi
Yatagin  üstündeki Telefonu gösterdim anlamış olacak ki telefonu aldı ve sarpla mesajlarımiza girdi.

Bana değişik Bir bakış attı ve söze başladı

Ne duruyorsun gitsene  seni bekleyen biri var kaçırsın seni. Zaten buna dünden hazır. Yapmasın yapmasın diyorsun zaten. Emre denen çocukla evlendiğin zaman bir seçim yapmış olacaksın.

Haklıydı. Sonuna kadar haklıydı ama gidemezdimki sarpın çok büyük hayalleri vardı o okuyacaktı
Çünkü annesine sözü vardı beni kacirirsa. Babası onu okutmazdı

Ben gidemem dedim o çaresizlikle elimden cam parçası düştü

Ozaman dedi çok kırıcı konuşuyor du.  Ozaman onu bir başkasıyla görmeye razı olacaksın onun yanında bir kız varken üzülmeye çeksin. Belki düğünlerine davet edileceksin. Kahrolacaksın
Ama yinede pişman olmayacaksın. Bana bunun sözünü verebilir misin Zeynep verebilir misin

Gözlerimi kaçırdım veremezdim. Ama verebilirim dedim

Gözlerimin içine bak Zeynep verebilir misin. Gözlerimin içine bakarak söyle

Lütfen aslı sus artık sözlerin kalbimi acıtıyor.sus lütfen

Gerçekler bunlar Zeynep alışsan iyi edersin şimdi çıkıyorum kararını ver

beşik kertmesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin