Ooit was er eens een meisje Inne. Ze was druk bezig in de klas met haar oefeningen Frans. Naast haar zat Saar. Zij was iets minder durk bezig omdat ze haar schrift was vergeten. Inne vroeg plots: " Hoe moet ik het woord des vertalen?" Saar vond deze vraag een beetje grappig. "Des vertaal je niet", zie Saar,"het is een ... spookwoordje!" Vervolgens nam Saar een cursus blad en begon te schrijven:
Des het spookwoordje
Er was een een woordje dat bestond uit 3 letters. Een d, een e en een s en het was gelukkig. Het woodje werd vaak gebruikt in de mooie taal Frans. Tot op een bewuste dag er een nieuwe veel minder mooie taal werdt uitgevonden. De beruchte taal Nederlands... De meeste woorden vonden het wel leuk zo een nieuwe taal. Elk woord kreeg er dan ook weer een broertej of zus je bij. Une lettre kreeg een zusje een brief en un pantalon kreeg het broertje een broek en zo kreeg iedereen wel iemand. Er waren er zelfs die een tweeling broer of zus kregen zoals un stylo en een stylo. Elk woordje was super blij met de nieuwe familie leden. Behalve het woordje des. Hij kreeg geen broertje of zusje. Nu zat hij onderaan in een hoekje van het blad een beetje te kniezen. Tot het nederlandse woord wijsheid op hem afkwam. "Hé jij kleintje, wat zit jij hier zo alleen te doen?" vroeg het grote woord. "Iedereen heeft een broer of zus", zie des zachtjes,"behalve ik." "Wees nu maar stil",probeerde wijsheid te troosten,"jij bent hier nu vast de uniekste van ons alle!" Des keek wijsheid aan en stond toen fier recht. Hij besefte nu dat anders zijn niet altijd slecht moet zijn. Want hij was UNIEK!!
