LİSE.

2.BÖLÜM

''Yiğit koşmamız lazım. Şu an ''

''Bir dakika sakın bana o çocuğu kafaya taktıım onun peşinden gidelim deme''

''O çocuğu kafaya taktım onun peşinden gidelim''

''Sen büsbütün bir gerizekalısın''

''Bana hakaret etmeyi bırakıp koşabilir misin?''

Çocuk tazı gibi koşuyo 10 dakikadır yetişemedik. Koşuyorum ama o da hızlı yürüyor. Ne biçim bi genç bu az uyuşuk olsana MAL. Neyse yetiştim. 

''Hey. Pardon. Demin önce sana çarpmıştım. Hatalı olan bendim. Özür dilerim. Bu arada ben Bağdat. Bağdat Gurur Çınar''

Kısa süreli bi özgüven patlamasından sonra içimden -kendimin dahi bilmediği- kendime küfürler saydım. 1 milyon tane.

''Önemli değil.''

Biraz odun galiba

''Hatta memnun bile oldum. Bende Selçuk Varol''

Neyse odun değilmiş.

''Tamam. Memnun oldum. Sonra görüşürüz.''

Ha? Sonra görüşürüz mü? Cidden mi Bağdat? Sen ciddi misin? 

''Umarım''

Şuuuuuttt veeee gooolll. Umarım dedi yeeaaaa. Töbestağfirullah. Şu an ben heart attack. Bi daha seni görmek istiyom desem. Gidiyo ama. El salladı şu an. Bende sallıyom. Hayat bi yavaşladı gibi sanki. Oğlum gidiyor lan. Kendine gel.

''Bağdat bi daldın gülüm sen''

''Ne alaka lan. Bok daldım. Nereye daldım? Kime daldım? Sana bi dalarım şimdi. Noluyo bu arada ya? ''

''Tamam hadi eve gidelim. Aaa şuradada sucu var. Gel bi soğuk su alalım da iç bi sen''

''Ne ima etmeye çalışıyorsun''

''Hiiçç''

Kesin bi şey ima ediyor

---------------

Eve geldik. Ben hem Varol'u hem de o laf sokma şeysini düşünüyorum. OHA. Bana laf sokmuş. Kafasına bi tane geçirdim

''Noluyo lan !!''

''Demek bi soğuk su içelim he ok Yiğitcan ok.''

''Yay yavrum yay''

TAM BİR MAL. Tabiki bir şey demedim. Yüzümü limon yemiş gibi buruşturdum.

Cansel mesaj atmış

C:Bize gelsene-

B:Gelemem.Annem yarın okul var diye hatim indiriyor bize. Neymiş banyo yapıcakmışız falan. Çok banel. Çok eskidi :D-

C:Tamam-

Kankam olduğu için odun olması normal.

B:Senin moralin bozuk.

C:Yarın okul çıkışı gelcem konuşuruz.

B:Tamam.

Benimde ondan aşağı kalır bi yanım yok.

Bu arada Can yani Cansel 11 yıllık arkadaşım. Daha doğrusu diğer kardeşim. Zey yani Zeynep 8 yıllık ama 4 yıldır kardeş gibiyiz. Elif de Zeyle aynı konumda.

-----------

Yiğit'le annem çıksa da banyoya girsek sırasındayız. Korkmayın ikizim olduğu için biraz odundur. Neyse ben kaptım. Oh olsun. 

Banyo yaptıktan sonra odalarımıza dağıldık. Ama annem bırakır mı süt getirdi. Ama ben az sevmiyor değilim sütü. Çok seviyom. Neyse. Heyecandan mı stresten midir bilinmez. Uyuyamıyom. Dur azıcık tweet atayım da kendime geleyim.

-Uyuyamıyom-

-Yarın okul var-

Şu saatte bile ''uyuyamıyom''a 58 fav 25 rt geliyorsa; Kızım sen ünlüsün.

-------------

Okul da bi ton kural bla, bla, bla. Sınıflar açıklanıyor. Nolur Yiğit'le aynı sınıfta olalım. Ben 9/A'dayım. Yğit dedi. Ohhh. Yiğit'le aynı sınıftayız. Diğerlerinin ismini duymadım.

Sınıfta Yiğit'le orta sıranın 2.sine oturduk. Kurallar falan derken ilk ders geçmiş, ikinci dersinde yarısı bitmişti. Malesef ilk dersimin ingilizceymiş. Çok seviyorum ama sabah sabah da kafa dayanmaz. İşte geldi tanıştık falan ben hala kimseyi takmıyom. Herkes ''ben bu kızı bi yerden tanıyorum ama..'' bakışı atıyolar. Tenefüs oldu. Yiğit'le okulu keşfe çıktık. Sınıfa girdiğim zaman sırtım dönüktü. O sıra bi çocukta kafa kafaya çarpıştık. Kafamı yerden kaldırıp yüzüne bakınca içimde yıllardır sönemkte olan bi volkan patladı. İçimden çığlık attım resmen. Bu o. O burada. ''Varol''