Gökyüzü

BÖLÜM 1

"Kalk artık Arya!"
Bir orta yaşlı erkek sesi ile rüyamın en tatlı yerinde uyanmak zorunda kaldı. Babam sert bir ifadeyle bana bakıyordu. Doğruldum ve saate baktım. Saat 5.02. Oha ama baba sabahın bu saatinde!
"Baba saat daha be.." babam hızla laflarımı ağzıma tıktı. "Hazırlan." Ben şaşkınlık içinde babama bakarken o odamdan çımıştı bile. Babamın tam olarak ne yapmak istediğini kestiremesem de pek aldırdığım söylenemez.
Sonuç olarak o bir avukat. Yani sağı solu belli olmuyor. Artık geri dönüp yatmak gibi bir şansım oladığına göre gidip hazırlanayım bari.
Dolabın kapağını açıp içinden siyah atletimi ve gri şortumu alıp üzerime geçirdim. Banyoya doğru ilerledim. Aynada kendime baktığımda göz altlarımın şişmiş olduğunu fark ettim. Bu her zamanki halin Arya. Diyen iç sesime teşekkür ederek yüzüme su çarptım. Şimdi daha iyiyim. Sıra saçlarıma gelince dağınık bir topuz yapıp yanlardan küçük tutamlar bırakmayı tercih ettim. Artık babamın yanına inebilirdim. Merdivenlerden aşağı inip babamın karşısındaki yerimi aldım." Çık." Komutunu aldıktan sonra beyaz spor ayakkabılarımı giyip dışarı adımımı attım. Beni boş bir sokak ve sıcak bir meltem karşıladı. Derin derin nefes ala ala arabaya ulaştım ki babam durdurdu." Ne yaptığını sanıyorsun küçük hanım?" Babama 'hı?!' Dercesine baktım. Beni anlayacak ki cevap verdi. "Arabayla gitmeyeceğiz. Uyuklamanı istemiyorum. Koşacağız." "Ne?? Ufff en nefret ettiğim şey. Gitmek istemiyoruuuuummm." Babam elimden tutup beni koşmaya zorladı. "Artık bunlara alışsan iyi olur Arya çünkü hep böyle yapacağız." Ağzım açık bir şekilde babama bakıyordum. "Ama baba yağğğ!!" Eliyle sus işareti yaptı." Hadi devam ritmi kaybetme." dedi.

#Bir saat sonra#
Neredeyse iki saattir yoldayız. En azından babama yürümeye ikna ettim. Buna da şükür. Allah'ım bacaklarım ölüyor. Ne bitmez yolmuş arkadaş. Yürü yürü bitmiyor. Babam hadi neyse de ben... ben... kabul ediyorum üşengeç bir yapıya sahibim. Hayatım boyu hep üşendim ben. Bundan sonra da böyleyim. Beni değiştiremezsiniz.
Ben düşüncelere dalmış bayır aşağı gidiyordum ki babam durdu. Tabi ben de onunla birlikte durdum. Sonunda durmak!! Diyen iç sesime bir kez daha teşekkür ettim. Allah'ım ne kadar mantıklı bir iç sesim var ya. Ben bu beyni hak edecek nasıl bir sevap işledim acaba. Neyse dağıldık gene. "Eee niye durduk baba."
"Arya şu evi görüyor musun?" Babam işaret parmağı ile evin olduğu tarafı gösterdi. Başımı olumlu anlamda salladım. Çok tatlı, minnoş bir yerdi. Tamamen ağaç gövdeleriyle yapılmıştı. Bir oda kadar bile yoktu. Arka plandaki ormanla rüya gibi görünüyordu. Acaba burada ne yapacağız? Merak bedenimi yavaş yavaş sararken konuşmamak için dudaklarımı birbirine bastırdım.
Babam küçük klubeye doğru yürümeye başladığında ben de istem dışı onu takip ettim.
Klübeye vardığımızda babam yavaşça kapıyı açtı. Gördüğüm manzara karşısında benim de ağzım açık kaldı. Bir sandalye ve ip dışında hiçbirşey yoktu. " baba burada ne..." babam gene sözümü kesti. Lafımı bölmeyi seven bir babam var ne yapayım." Sakin ol ve sandalyeye otur Arya." Babamın emrini tereddüt ederek olsa da yerine getirdim." Allah aşkına baba ne olduğunu söyle artık." Babam hemen yanıma geldi ve yerden ipi alıp beni sandalyeye bağlamaya başladı. Ben daha ne olduğunu anlamadan babam işini bitirmişti bile. Neler oluyor biri bana açıklasın artıkın ama. Babam sesli bir şekilde soluğunu dışarı verdi. Ve devam etti." Arya... artık 18 yaşına girmek üzeresin kızım. Ve ben seni artık belalara karşı koruyamam. Biliyorsun baban bir avukat. Annenin ölümünden sonra çok düşündüm. Kendi başının çarene bakman lazım. Bu ipleri çözdüğün zaman kapıdaki haritayı alıp evin yolunu bulmanı istiyorum. Bu ilk görevin." Dedi ve çıkmak için kapıya yöneldi. Bense hala şokun etkisindeydim. Babam bana ne demek istemişti? 'Seni koruyamam.' Da ne demek? Sorular sorular. Sorulara gömülmüşken babam kapı kapatıp gitti.
Ah, ipler canım acıtıyor. Uf baba. Başıma be işler açıyorsun böyle. Bu da yetmezmiş gibi bir de kahvaltı yapmadım zaten. Ne var? Acıkamaz mıyım? Ben anamın karnından aç doğdum aç! Yardı ediiiiiin!!!

<><><><><><><><><><><
Eveeet. Merhaba arkadaşlar. Ben yeni yazarınız Gülsüm. Bu ilk kitabım ve baya heyecan var yani.

Bölümün özetine gelecek olursak; Arya annesinin ölünden sonra babası tarafından zalım dünyaa dediğimiz hayata hazırlanıyooooor. Bir sonraki bölüm çok yakında...