အျမန္ လမ္းမႀကီးအဝင္ေရာက္ လာသည္။
ကားမ်ားတိုက္ထားသည့္အပ်က္အဆီး မ်ား
႐ႈပ္ပြေနေသာအမႈိက္မ်ား.....
တခ်ိဳ႕ေနရာတို႔၌ မီးကြၽမ္းေနၿပီျဖစ္ေသာ႐ုပ္အေလာင္းမ်ားေတြ႔ရသည္။
ထိုအေလာင္းမ်ားသည္ ကားတိုက္မႈမ်ားေၾကာင့္ ေပါက္ကြဲမႈမ်ားမွျဖစ္လာေသာ မီးေတာက္မ်ားေၾကာင့္ ေလာင္ကြၽမ္းခံခဲ့ရေသာအေလာင္းမ်ား ျဖစ္ပံုရသည္။
ရိကၡာသည္ အနည္းဆံုး
စားရ႐ွိေသာ္ ၁၇ ရက္စာနီးပါးက်န္ေသးသည္။
အျမန္ဆံုးနည္းျဖင့္ေနျပည္ေတာ္သို႔ေရာက္ခ်င္ေနမိသည္။
ကားေမာင္း၍သြားခ်င္ပါေသာ္လည္း ကားကိုတေယာက္မွမေမာင္းတတ္။
တိုးဂိတ္ အဝင္....
တိုးဂိတ္မွ ပိုက္ဆံေကာက္ေသာအခန္းမွ မွန္တံခါးတြင္ ေသြးမ်ား.....
ေသြးျဖင့္ေပေရေနေသာလက္ဝါးရာမ်ား
Zombie မ်ားမွာေတာ့မေတြ႔ရေသး..
ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေတာ့
အခ်ိန္က ေနဝင္ ခါနီးအခ်ိန္.....
လမ္းကိုမွန္မွန္ေလ်ာက္ခဲ့သည္။
ဂါးးးး......
Zombie တစ္အုပ္....
ဒိုင္း....ဒိုင္း.......
ေမာင္စိုင္းႏွင့္သက္ေမာင္၏ က်ည္မ်ားျဖင့္ တိုက္ပြဲစတင္လိုက္သည္။
"သုတ....ဂ႐ုစိုက္ပါ....''
"စိတ္ခ် ကိုကို.....''
"ရဲေဘာ္တို႔....
တက္ၾက.....''
"က်ား''
"ယား''
အကုန္လံုးသည္ တစ္ဟုန္ထိုး အျပင္းအထန္ ခုတ္ထစ္သတ္ျဖတ္ေနၾကသည္။
တစ္သုတ္ၿပီးတစ္သုတ္ႏွင့္ zombie မ်ားကလဲမကုန္ႏိုင္ မခန္းႏိုင္ ထြက္လာေနၾကသည္။
ထိုထြက္သမ်ွကို သတ္ေနရသည္မွာလဲ ၾကာေတာ့ လက္ေတြ ေညာင္းညာ ၿပီးပင္ပန္းလာသည္။
လက္ထဲမွာ႐ွိေသာ လက္နက္ကိုမွမကိုင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ နာက်င္ျခင္းကားအတိုင္းမသိ
သို႔ေပမဲ့ အသက္႐ွင္မွျဖစ္မည္ဟူေသာအသိေၾကာင့္
နာက်င္မႈကိုအံတု ဟန္ျပဳ၍ေနခဲ့ရသည္။
ယခုလဲ သတ္သာသတ္ေနရသည္
နာက်င္မႈကားအထြတ္အထိပ္ေရာက္႐ွိေနၿပီ
Zombie မ်ားမွာလဲကုန္ခါနီးေတာ့မည္ျဖစ္သျဖင့္
အားတင္း၍သာ သတ္ေနရေတာ့ေပသည္။
