"ေမာင္....ေမာင္....စိုင္း.....
မင္း..... အကိုက္ခံရတာ.....လား....''
"အား.....''
ေမာင္စိုင္းအားလက္နက္မ်ိဳးစံုႏွင့္ အားလံုးက ခ်ိန္ရြယ္ထားသည္။
ေမာင္စိုင္းသည္ ေစာင့္ ေၾကာင့္ ထိုင္ၿပီး ေခါင္းကိုေအာက္ဆိုက္ထားသည္။ ေရာဂါကူးစက္သည့္ အသြင္ပင္....
"ေဟ့ေယ်ာင္......ေမးတာေျဖေလကြာ...''
"မေအလိုးေလးေတြရဲ႕...ဘယ္လိုျဖစ္ေနၾကတာလဲ
ငါ့ကို သက္ေမာင္ ဖင္ခ်လို႔နာေနတဲ့ဟာ....မင္းပေထြး ေတြမကိုက္ဘူး''
"ဟယ္....''
အားလံုးသည္....မယံုႏိုင္ၾကပါ
ယံုသည္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတည္ႏွင့္သုတ ၂ ေယာက္တည္းသာ....
ကြၽန္ေတာ္တို႔ကဝင္ေထာက္ခံေပးရသည္။
သူတို႔အားလံုးအံျသေငးေမာလ်က္....
😁😁
ခရီးဆက္ၾကစို႔
တလမ္းလံုး zombie တေကာင္မွမေတြ႔ခဲ့
ထို႔ေၾကာင့္ ေနျပည္ေတာ္ကို အလြယ္တကူပင္
လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ေရာက္ႏိုင္လိမ့္မည္ ဟု ထင္ျမင္ခဲ့ၾကသည္။
သို႔ေသာ္.....မွန္းခ်က္ႏွင့္ ႏွမ္းထြက္မကိုက္ခဲ့ပါ...
တေနရာေရာက္ေလေသာ္.......
ကြၽန္ေတာ္တို႔အေ႐ွ႕၌ ေထာင္ေသာင္းႏွင့္ခ်ီ ေသာ zombie အုပ္ႀကီး......
ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆက္တိုက္ရမည္ေလာ.....
အေသခံၿပီး ေနခဲ့ၾကရမည္ေလာ......
မေဝခြဲတတ္ေတာ့ေခ်
ဤ လူအုပ္ႀကီးကိုတိုက္လ်င္ ဘယ္လို႔အေျခအေနထိျဖစ္သြားမည္ကိုမသိခဲ့....
တိုက္ခိုက္ရန္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လ်က္......
အားအင္သစ္မ်ားေမြးရန္ ထို လူအုပ္ႀကီး၏ မလွမ္းမကမ္း၌ စခန္းခ်လိုက္ၾကေတာ့ေလသည္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ စခန္းခ်သည့္ေနရာကား
အေျမႇာက္စစ္တပ္႐ွိရာေနရာ......
စခန္းခ်ၿပီးေသာ္လည္းအၿငိမ္မေနၾက
လက္နက္တိုက္ထဲဝင္ကာ ရလိုရျငားလက္နက္မ်ား႐ွာၾကသည္။
ႀကီးမားေလးလံေသာအေျမႇာက္ႀကီးမ်ားမွ လြဲ၍
႐ိုင္ဖယ္ ေသနတ္၂ လက္ကိုသာေတြ႔ရသည္။
