Roses of the Moonlight [Completed ✅]

Thirty

Cayth

Ang hapdi na dulot ng pagkaka-sugat ko, dahil sa kutsilyong isinampal ni Kiara sakin ay nagha-halo sa hapding nararamdaman ko dahil sa mga kalmot ni Kendra.

Pini-pigil ko ang pag-tulo ng luha ko, I need to be brave, I need to be strong. Sana lang talaga ay mai-ligtas kami nila Lienzo, kahit si Lendri lang, ang batang yun, paano ba sya nakuha ng baliw na yun?

Ang pagkaka-tanda ko ay kasama nya sina Sofia, ilan ang lalakeng kasama nila sa bahay, bakit nakuha ni Kendra si Lendri?

Frustrated na ipinikit ko ang mga mata ko, upang kumalma. Ang sakit ng kamay ko dahil sa higpit ng pagkaka-tali ay nagdu-dulot ng pama-manhid ng buong katawan ko.

Pag naka-ligtas ako dito, ako mismo ang papatay sa mga baliw na yun!

On the second thought, hindi pala ako marunong pumatay, at wala akong balak maging katulad nila kaya hahayaan ko nalang ang korte at mental sa kanila.

I sighed when a man entered the room, he has a whip with him and a big, round metal ball.

Lumapit siya sa akin at ikinabit ang bilog na bagay sa paa ko. Pagka-tapos ay tsaka nya kinuha ang kadenang naka-gapos sa mga paa ko.

Nang matapos ay tinanggal naman nya ang kadenang naka-pulupot sa may bandang taas ng katawan ko.

Nang matanggal nya ay tumayo sya ng maayos at tumingin sa akin. He then smirked and hit the whip on me.

"Ah!" I screamed, are they planning to torture me?

I sharply glared at the man who's enjoying watching me groan in pain.

"Would you want to see that kid?" He asked, I bit my lip to suppress my groans as he lashed me again three times.

I glared at him.

"Where is he!?" I shout, he smiled and played with his whip.

"I'll take you to him, do not worry too much" he said, and lashed me again.

"Ah! Damn..." Nanghi-hinang umubo ako. Ang hapdi. Sobrang hapdi pero ayokong ipa-kita ang kahinaan ko.

"Hurt me all you want, I just wanna see Lendri" I said in a very cold tone. He smirked and pressed something on a small remote control he has.

I gaped, when the chair I'm sitting on switched it's feet into a wheeled chair.

Nagkaroon ng maliliit na gulong ang paa ng upuan, naka-pako kasi iyon, at umangat lang tapos nagkaroon ng gulong. I frowned. Why am I surprised to see this? Gosh, nasa kuta ako ng mga demonyo at eto ako nama-mangha. Tsk.

Lumapit sa akin ang lalake at pumunta sa likuran ko, he pushed the chair, medyo mabagal ang pag-usad dahil sa mabigat na metal na nasa paanan ko. Damn these lunatics, smart assholes.

Alam nilang makaka-takas ako pag ini-labas nila ako kaya nilagyan ang paa ko ng mabigat na metal upang mahirapan mag-lakad. Mga gago.

Lumabas kami sa kwartong iyon, at ngayon ko lang nalaman na, narito kami sa may pier, kung saan naroon ang mga container-trucks.

Bago maka-layo sa nilabasang kwarto ay piniringan at nilagyan muna ako ng takip sa bibig ng lalake.

"Hmmp! Pakawalan mo ko!" I tried saying it properly, but my gag makes it worst. Damn!