#Said b. Müseyyeb ( r.a) anlatıyor;
Abdullah b. Selam'la, Selmânı Fârisî (r.a) birbirlerine dediler ki:
"-Sen, benden önce ölürsen yanına varırım. Sen de bana Rabbinin neyle
muamele ettiğini söylersin. Ben ölürsem ben de sana haber vereceğim."
Aralarından biri diğerine:
-"Ölülerle diriler buluşabilirler mi?" diye sordu."
-"Evet ölülerin ruhları cennette diledikleri yere gider" diye karşılık verdi. Râvî
der ki: - Filanca ölünce rüyada görülmüş.
Demişki:
-"Allah'a tevekkül et ve mutlu ol. Çünkü tevekkül gibisini görmedim."
#İbni Abbas (r.a) diyor ki :
"Ömer'i rüyamda görmeyi çok arzulardım. Birgün onu havlin yanında alnından
akan terini silerken gördüm. Diyordu ki:
-"Şimdi en tehlikeli anlarımdır. Acıyan ve lütfeden Allah'ın rahmetine
kavuşmamış olsaydım arşım yıkılacaktı."
#Ahmed b. Muhammed el-Lebedi anlatıyor.
Ahmed b. Hanbel'i rüyamda gördüm.
Ona dedim ki: "Allah sana ne yaptı?"
Ahmed b. Hanbel: "Beni affetti.
- benim için altmış kırbaç (1)
yemedin mi?" dedi.
Ben de: "Evet" deyince
Yüce Allah: "İşte benim halis vechim. Haydi ona bak" dedi.
#Ebû Bekir b. Muhammed b. Haccad, Tarsuslu bir adamdan şunu nakleder;
"Allah'a, kabir ehlini Özellikle Ahmed b. Hanbel'i göstermesi için dua ettim;
Aradan on sene geçti, rüyamda kabir ehli sanki mezarlarından kalkmışlar bana
çıkışarak:
- "Ey adam, bizden birini görmek için ne kadar da Allah'a duâ ettin. İstediğin
adam öldü Öleli meleklerle beraber Tuba ağacının altında duruyor" dediler.
#Ebû Muhammed Abdulhak der ki:
"Kabir ehlinin bu sözü, Ahmed b. Hanbel'in yüksek bir makamda, bir derecede
olduğunu gösterir İşte bundan dolayıdır ki onlar böyle demenin dışında onun
durumunu anlatamamışlardır."
(1)
Mûtezilî sultanı Mu 'tasım b. Abdullah 'ın, Ahmed b. Hanbel'e yaptığı işkenceye işaret edilmektedir. Rivayete göre
Mu'tasım cellada, Ahmed b. Hanbel'e Kur'ân'ın mahkuk olduğunu söyletmesi için emretmiş. Ahmed b. Hanbel de;
"Kur'ân yalnızca Allah'ın kitabıdır" dedikçe yediği dayaktan baygın düşer; ama yine de sözünde sabreder, sebat
eder.
