"Ve talihsizliklerimiz olmasaydı daha iyi durumda olamazdık"

251 17 0
                                    

"Boncuk, iyi misin?"

"İyiyim sonra konuşuruz."dedi ve kaçarcasına odasına yöneldi.Son zamanlarda ki kendini soyutlama çabası işe yaramıştı dudu dışında kimse ona selam bile vermiyordu.Bunu kendi istemişti.Artık intikamını da almıştı sadece nefes alıyordu.Ecem'e kavuşmak dışında düşündüğü hiçbirşey yoktu.Bu halleri beni korkutuyordu.

Odasının önüne geldim ve camdan onu izlemeye başladım.İlaç kutusunu açtı hepsini eline döktü.

"Boncuk!Napıyorsun sen bırak!"

"Azra bırak beni artık yaşamamın hiçbir anlamı yok!"

Bir süre itiş kakıştan sonra ilaçları attım yatağın köşesine bıraktı kendini ve ağlamaya başladı."Ben yapamıyorum ben onsuz nasıl yaşanır bilmiyorum.Ecem toprağın altında nefessizken ben burada aldığım her nefesten utanıyorum.Lütfen bırak beni kızıma kavuşayım."

Karşısına oturdum boynu eğik yere doğru bakıyordu,yüzünü ellerimin arasına aldım.

"Ahh boncuk ne yapacağız seninle böyle.Ben seni anlıyorum hem de çok iyi anlıyorum.Artık hiçbirşeyin anlamı yok,gücün yok,içinde tek bir sevgi kırıntısı yok ama sen kendini öldürsen ecem'e gerçekten kavuşabilecek misin?Ecem çok mu sevinecek seni bu hallerde gördüğü için.Herşeye son vermek bir çözüm mü?Yoksa kalıp başka ecemler ölmesin diye direnmek mi çözüm söyle bana.Sen benim hayatımda gördüğüm en güçlü kadınsın ve öyle kalacaksın.Bu gücünü senin yaşadıklarını yaşayan şiddete,sindirilmeye,sevgisizliğe maruz kalmış kadınlara destek olmak için kullanmak varken artık geri dönüşü olmayan bir acı için kendini ve bu gücü yitirmen bencillik değil mi?Sadece bu blokta bile daha önce onu dinleyen,anlayan kimse olmamış kadınlar var,kadınlarımız var ve onları en iyi anlayacak olan,onlara yol gösterecek olan sensin.Sevgini dirilt ve paylaş boncuk.Seni sadece bu hayata döndürür."

Hala yüzüme bakamıyordu ama yüzüne yayılmak isteyen gülümsemesini görüyordum.Onu kendime çektim ve bir süre sıkıca sarıldım herşeyi unutturmak istercesine.Kafasını boynuma sırnaştırıyordu,kedi gibi.

Yanına geçtim sırtımı bazaya doğru dayadım ve yerde duran eliyle oynamaya başladım.Elimi tuttu,gözlerimin içine bakıyordu,kafamızı yatağa dayadık ve bir süre birbirimize baktık,kendimizi buradan kısa bir süre bile olsa uzaklaştırmak istercesine.Herşey farklı olabilirdi.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 07, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

AzDenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin